Waterschildpad neemt een zonnebad in de Uithof

Nu ik weet dat er een waterschildpad (of liever gezegd twee, maar die heb ik nog niet op de foto weten te krijgen) let ik er elke keer op als ik wandel langs de Wen. In de Uithof natuurlijk.
In april zag ik hem voor het eerst.
Vandaag zag ik hem of haar weer.
In een ruig veldje nam hij een heerlijk zonnebad.

Hij is enorm groot, zeker een centimeter of 30.
Heel voorzichtig probeerde ik dichterbij te komen.
Zou het me lukken een betere foto te krijgen zonder allemaal begroeiing ervoor? Nee dus. Hij had me al snel in de gaten en dook het water in. Toen ik weer richting het pad liep zag ik een donkere vlek in het water met een stipje er boven: daar zwom hij, onbereikbaar voor iedereen en nauwelijks zichtbaar.

Natuurlijk kwam ik niet speciaal voor de waterschildpad.
Het was me in de tuin opgevallen dat er nog bijzonder weinig vlinders te zien waren.
Hoe zou dat in de Uithof zijn?
Dat was dus totaal anders. Witjes dwarrelden om me heen ondanks de harde wind.
Maar de meeste vlinders die ik zag was het bruin zandoogje.
Het meest bijzonder vond ik de kleine vuurvlinder: al is deze klein, door de prachtige kleur valt hij al van ver op!

Ook zag ik enorm veel libellen. Ook mijn favoriet: de grote keizerlibel. Zo groot en zo indrukwekkend te zien.
Die kleur van deze libel vind ik ook schitterend.

Op de terugweg zag ik waar ik de hele tijd naar op zoek was.
Langs de Wen groeit veel (Sint) Jacobskruiskruid.
Ik hoopte een Sint-Jacobsvlinder te ontdekken. Of, misschien wel de zebrarups! Zo wordt de rups van een Sint-Jacobsvlinder ook wel genoemd.
Honderden plantjes heb ik bekeken, maar helaas. Tot ik bijna bij mijn fiets was: daar zag ik ze ineens!

Please follow and like us: