Zwarte zwanen en landgoed Duivenvoorde

Ongeveer een week heb ik me koest moeten houden.
De drukte van de afgelopen periode eiste zijn tol.
Dus, veel gerust, geslapen en weinig of niets ondernomen.
Vandaag dacht ik dat de zon zou gaan schijnen; een mooie dag om de natuur in te gaan. Dacht ik.
Ik had gelezen, dat zich op het landgoed van Kasteel Duivenvoorde appelvinken bevonden. Die wilde ik wel eens zien en “schieten”!
Helaas, de beloofde zon bleef uit en appelvinken waren alleen overvliegend te zien. Vandaar links een minifoto; het was alles wat ik op de gevoelige plaat kon krijgen.
Misschien een andere keer een nieuwe kans?

Maar genoten heb ik intens.
Op de heenweg begon het al. Langs de Oude Trambaan, die zo heet, omdat de blauwe tram daar ooit reed, zag ik twee zwarte zwanen. Snel van mijn Puch afgestapt en natuurlijk een aantal foto’s gemaakt.
Het was voor het eerst dat ik ze in het wild aantrof. Het zijn exoten; ze komen oorspronkelijk uit Australië, Tasmanië en Nieuw-Zeeland, maar worden en werden hier geïmporteerd als siervogels. Zoals vaker gebeurt, zijn er nu ook verwilderde exemplaren.
Ik zag ze voor het eerst (en het laatst) in Wassenaars Dierenpark, heel lang terug dus…

Toen ik mijn Puch had gestald, liep ik naar de Taxus, waar de appelvinken werden aangetroffen. Deze boom is ook al heel speciaal. Hij is immens groot, misschien wel de grootste van heel Nederland, met een basisomtrek van ruim 8 meter. Het is een monumentale boom.

Natuurlijk ben ik niet alleen blijven staren naar de taxus in de hoop een appelvink te zien; ook het prachtige park ben ik een stukje doorgelopen.
Is dit beeld niet mooi?
Die houten boomstam met de prachtige weerspiegeling in het water en de bloeiende sneeuwklokjes langs de oever.

Prachtig vond ik ook deze brug, vlak langs het spoor.
Deze zie je niet vaak. De bielzen waren aardig verweerd, maar nog stevig genoeg er overheen te lopen.

Dat de lente in aantocht is, zag je ook aan deze meerkoeten. Met zijn vieren waren ze aardig agressief bezig.
Het duurde lang voordat de rust weer wat was teruggekeerd.
Letterlijk blauw van de kou kwam ik weer thuis. Het duurde lang voor ik weer een beetje op temperatuur was gekomen, zelfs na een hete douche! Maar het was zalig er weer even tussenuit te zijn geweest.

Please follow and like us: