Sigarenbandjes, kent u ze nog?
Heel, heel lang geleden, kreeg ik van mijn opa sigarenbandjes.
Hij zei tegen mij, wees er zuinig op, want er zitten heel bijzondere bij!
Mijn opa was een streng gereformeerd predikant in een klein dorp en dus vanzelfsprekend regelmatig gastheer. Mijn oma was een goede gastvrouw, maar als heren onder elkaar zaten, zorgde zij alleen voor de koffie of thee met iets lekkers erbij.
In zijn eigen studeerkamer werd dan soms een goed sigaartje gerookt. Of mijn opa meerookte betwijfel ik, want als goed Christen mocht dat natuurlijk niet.

Nu, meer dan 40 jaar verder zitten de sigarenbandjes nog steeds veilig in een schrift.
Heel af en toe bekijk ik ze. Echt veel waarde hecht ik er niet aan. Althans, aan de meeste. Wel aan de herinnering van de speciale momenten, waarop ik in zijn studeerkamer mocht komen. Het was heel bijzonder als je daar mocht komen. Visite kwam tenslotte vroeger vooral in de keuken en als het belangrijk bezoek was, in de woonkamer. Maar in de studeerkamer: daar kwamen maar heel weinig mensen…..
De speciale geur de daar hing, ik ruik hem nog. Een mengelmoes van oude boeken, de geur van mijn opa en de boenwas waarmee de stoelen, bureau, de vloer en andere houten delen regelmatig door mijn oma werden ingewreven.
Zelf heb ik de verzameling nauwelijks aangevuld. Wie rookte er in “mijn tijd” in de stad nog luxe sigaren?
Maar wat zijn ze mooi te zien! Vaak mooier dan postzegels….
Eén reactie
Akbar
Ik kan me herinneren dat ik op straat aan alle sigarenrokers vroeg of ze nog een bandje voor me hadden. De lol ging er af toen m’n grootmoeder een grote doos vol sigarenbandjes meenam uit Amerika. Dat was gewoon teveel in een keer.