Puur genieten van Parkpop 2015

Eindelijk mijn blog over Parkpop 2015.
Wat later dan gebruikelijk: het was zo indrukwekkend, dat ik alles even moest laten bezinken voor ik in staat was iets neer te zetten dat af zou wijken van de “geijkte” verslagen.
Volgens vele media was Frans Bauer hét hoogtepunt van de 35e ediitie van Parkpop op zondag 28 juni 2015.
Voor velen was dat inderdaad het geval, maar mijn verrassing was toch zeker iemand anders.

Eerlijk gezegd verheugde ik me op O.M.D.
Natuurlijk heb ik de leeftijd om me daarop te verheugen, maar net als bij zoveel bands besef ik, dat het vaak oude glorie is. Net als UB40 stelde ook deze band me totaal niet teleur! Maar daarover later meer.

Het was het 35^e jubileum van dit festival. Vanzelfsprekend werd daar in de VIPtent mede door middel van een toespraak van festivaldirecteur van Parkpop Guus Dutrieux bij stil gestaan. Maar ook werd aandacht gevraagd voor het overlijden van Maarten van Gool, die jaren één van de “pilaren” was.
Niet alleen bij enkele optredens, maar ook in deze toespraak werd stilgestaan bij het overlijden van Thé Lau.

Wethouder Joris Wijsmuller feliciteerde Guus Dutrieux voor het lange bestaan van Parkpop. Hij vond het geweldig dat het festival nog steeds in staat was zich financieel staande te houden en ook nieuwe manieren had gevonden om geld te genereren, zeker na het verlies van een hoofdsponsor, namelijk Vestia. Woningcorporaties mogen dit namelijk wettelijk niet meer doen. Met de kaartverkoop van Night at the Park is het festival gratis en kan het gratis blijven.
Ook Joris vroeg aandacht voor iemand (naast meerdere mensen die zijn weggevallen) die altijd aanwezig was bij Parkpop: Marnix Rueb.

Het veld was vroeg in de middag nog goed begaanbaar. Het was rustig. Iedereen kon lekker op een deken of zo genieten van de zon.
Sommigen waren bang dat het té rustig zou blijven. Ik niet, ik was ervan overtuigd dat het waanzinnig druk zou worden. Iedereen zou gewoon later gaan.

En ja, het werd enorm druk. Ruim 225.000 mensen kwamen naar het veld in het prachtige Zuiderpark om te genieten van muziek, optredens en activiteiten. Puur genieten…..

De laatste jaren kan je ook genieten van graffiti: ook ik kon het natuurlijk niet nalaten er even te kijken. Prachtig vind ik deze kunstvorm.

Ik ga niet alle optredens die ik heb gezien hier benoemen, dan wordt het een ellenlange blog. Het is al lastig het kort te houden. Maar allereerst mijn favoriete band van Parkpop.
De Ben Miller Band. Geweldig!
Het leken vaak allemaal zelfgemaakte instrumenten die ze bespeelden en een performance die ze neezetten!
Beter dan wat de site van Parkpop het zelf beschrijft kan ik niet dus ik quote: “De rebelse vrijbuitermuziek van de Ben Miller Band verraadt een levensdrift die je verleidt om mee te duiken in het onstuimig water ongeacht waar naartoe de stroming zal leiden. Vandaar dat het woord ‘infectious’ volkomen terecht is wanneer het de eigenzinnige ‘AWSOF’ muziek, -‘Any Way, Shape Or Form’- van de Ben Miller Band betreft, ditmaal geproducet door Vance Powell.”

Natuurlijk was het apart dat Frans Bauer op een festival als Parkpop optrad.
Maar eerder schreef ik al, dat het niet vreemd is dat je op een familiefeest (want eerlijk is eerlijk, dat is Parkpop) ook een volkszanger uitnodigt.
Hij was zoals je kan verwachten. Al verraste hij iedereen met het lied O, o , Den Haag en  Du Hasst van Rammstein.

O.M.D. was de terechte afsluiter van de avond.
Grandioos zoals deze toch oude band nog speelt.
De oude songs komen nog steeds zuiver, geloofwaardig en zonder dat het geknepen klinkt over.
Prachtig zoals zanger Andy de cameraman van TV West pestte door hem “achterna” te zitten. Het lijkt op de foto, alsof hij voor de lens ging staan, maar hij liet de cameraman gewoon achteruitlopen over het podium! Ik heb genoten.
Al met al wederom een geweldig Parkpop.
Grandioos zoals het ook voor de pers was georganiseerd.
Bedankt!!!!
Voor sfeerfoto’s en natuurlijk ook die van de (andere) optredens, kijk op deze link (klik).

Please follow and like us: