Geloof wordt buiten beleden: einde der tijden!
Soms kom ik iets tegen, wat me toch wel van mijn stuk brengt.
Na de indrukwekkende demonstratie op het Malieveld tegen de Moellah’s in Iran fietste ik door richting de Sillestraat (daarover later meer).
Aan de overzijde van de Tweede Kamer, de Apenrots, zag en hoorde ik een groep mensen staan die hun geloof beleden.
Niet zoals je dat in een kerk doet.
Althans, niet zoals in een Protestante of Katholieke kerk, maar buiten. En met een luidspreker.
Een voorganger die vroeg of hij mocht huilen, omdat hij zo verdrietig was.
Want hoezeer was leven belangrijk. Ook het leven dat net in de buik was ontstaan.
Het leven stond centraal. Maar niet op een blijde manier.
Met allereerst wijn, dat in een miniglaasje werd geschonken.
Daarop een stukje van een matze.
Het leek dus op het Heilig Avondmaal.
Maar in de verkeerde volgorde. Althans, zoals ik het heb leren kennen.
Ik quote van de link van de Protestantse Kerk:
In de nacht, toen onze HEER Jezus Christus verraden werd, nam Hij het brood, dankte, brak het en gaf het aan zijn discipelen en zei: ‘Neemt en eet, dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis.’
Evenzo nam Hij ook de beker na de maaltijd, dankte, gaf hun die en zei: ‘Neemt en drinkt allen daaruit. Deze beker is het nieuwe testament in mijn bloed, dat voor u vergoten wordt tot vergeving van zonden. Doet dit, zo dikwijls u die drinkt, tot mijn gedachtenis.’
Sommige mensen vielen op hun knieen en huilden luid. Anderen hieven hun handen in trance op.
Gezamenlijk zongen ze een lied.
Lang ben ik op zoek gegaan naar de oorsprong van deze groep: het voelde onplezierig mensen tijdens de dienst te storen. Hun geloof leek erg op een sekte. Het voelde fake en naar.
Terecht, want na lang zoeken vond ik de groep: Jezus komt spoedig….
Ongelooflijk dat dit in Den Haag mogelijk is. Je zou zeggen dat dit alleen in landen als Amerika of goedkope films kan plaatsvinden.
