Wat een (on)weer

De hele dag bijna somber weer; echt veel zin en energie om iets te ondernemen had ik echt niet.
Het weer werkte ook niet echt mee; wat een regen!
Rond half vier leek het op te klaren; snel de laatste boodschappen gedaan en eten klaargemaakt.
Opeens begon de lucht immens donker te worden en begon het hevig te onweren.

Niet zo maar een onweersbui.

Hagelstenen vielen naar beneden; de grond was zelfs heel even wit!
Ook waaide het zo hard, dat in de regio bomen waren omgevallen en zelfs een lantarenpaal was ongevallen, zo las ik op de P2000 pagina.





Nu, om 19.00 uur schijnt de zon; vreemd!
Snel even de tuin ingelopen; de rododendron ziet er schitterend uit met allemaal kleine “pareltjes” op de bloemen.





Maar ook het lelietje-der-dalen staat er nog steeds mooi bij.
Het is mijn lievelingsbloem, zelfs in het bruidsboeket dat ik kreeg zat het verwerkt; best een klus voor de bloemist om die in september te verkrijgen.
Toen ik heel jong was, “moest” mijn haar altijd in een strik (tja; een gewoon gebruik toen). Mijn moeder deed vaak een lelietje-der-dalen met een speldje in mijn haar.
Ik heb hele fijne jeugdherinneringen uit die tijd. Toen we hier kwamen wonen, was dat ook de eerste plant die ik in de tuin zette.
Nog steeds geniet ik er elk jaar van; een plukken voor in huis doe ik niet; veel te mooi in de tuin!

Please follow and like us: