Na al deze zware weken moest ik even tot mezelf komen. Na enig aandringen van manlief vertrok ik richting De Uithof.
Een wijs besluit, want al snel was ik in staat alles over me heen te laten komen en te genieten van alle geluiden, geuren en kleuren.
Die geluiden…. Ik hoorde een buizerd roepen en keek omhoog. Langzaam vloog hij dieper de Uithof in. Maar, de roep bleef en dichtbij nog wel!
Ik keek omhoog in een boom en daar zag ik de vogel. Wel een stuk kleiner dan een volwassen buizerd. Maar hij bleef roepen. Dus snel een paar foto’s gemaakt om thuis goed te kijken. Want zou het een jonkie zijn? Nou, nee dus: de vogel had me in het ootje genomen! Het was geen buizerd maar een gaai…..