Honderden vlinders en meer

Er zijn van die dagen, dat je niet lekker in je vel zit.
Voor mij is dan wandelen in de natuur dé oplossing even weer wat “lucht” te krijgen.
Vanmiddag raapte ik mezelf bij elkaar en ben naar De Uithof gegaan.
Wat was het genieten daar!
Honderden, zo niet duizenden vlinders vlogen om me heen, zoals blauwtjes: in alle soorten en maten. Hierboven het bruine blauwtje

Maar ook de icarus vlinder kwam heel veel voor. Of dit er een is weet ik niet, want de onderkant van de vleugel is voor een zekere determinatie noodzakelijk. Een blauwtje is dit zeker!

Prachtig waren ook alle gehakkelde aurelia’s

Atalanta’s

En witjes.
Geaderde kleine witjes en de “gewone: overal vlogen ze je voorbij.

Net als de zandoogjes.
Ik heb zo genoten van alle vlinders……

Maar wat ik al schreef: er waren veel meer dieren, klein en groot die ik tegen kwam.
Groot waren de Schotse Hooglanders. Dit maal niet met zijn drieën, maar met zijn tweeën?
Het kalf, althans, ik denk dat het het kalf betreft, was niet bij zijn ouders.

Heel veel “grashoppers” klein en groot, springend en vliegend zochten een veilig heenkomen als ik door het gras liep.
Deze was net weggevlogen, waardoor ik nog een vleugel kon zien.

Libellen en juffers waren zeer actief, ondanks de harde wind. Echt stil zitten deden ze nauwelijks: ik had geluk als ik er een paar kon fotograferen met de camera die ik nog niet helemaal gewend ben.
Scherp stellen is nog best lastig.

Heel bijzonder vond ik het, dat ook de hoornaar zweefvliegen regelmatig rond vlogen. Vroeger waren ze in Nederland heel zeldzaam, tegenwoordig algemeen. Het is de allergrootste zweefvlieg van Nederland.

Prachtig waren de diverse bijen. Honingbijen, maar ook veel wilde bijen.
Deze is echt heel klein: wat voor bij weet ik niet, maar meerdere deden zicht tegoed aan het Sint Jacobskruid. Stiekem had ik gehoopt Sint Jacobs rupsen of vlinders tegen te komen, maar die waren er niet.

In de velden stonden een paar grote Kaarden tot mijn grote verrassing.
Eén prachtig in bloei. Hommels vlogen af en aan om de nectar tot zich te nemen.

In het water stonden waterlelies in bloei. Prachtige witte, maar ook diep paarse.

Tot slot, ja ik kan het niet nalaten, een tweestippelig lieveheersbeestje.
Steeds minder zie je de inheemse lieveheersbeestjes, zo ook in de Uithof.
Maar vandaag trof ik een paar zevenstippelig-, een citroen- en zelfs twee tweestippelig lieveheersbeestje aan.
Leuk!

Please follow and like us: