Om 5 uur vanmorgen werd ik wakker.
Klaarwakker.
Een barstende hoofdpijn, maar eindelijk, ik voelde me na een onvoorstelbaar heftige griep eindelijk wat beter. Een blik naar buiten maakte, dat ik nog langer naar buiten wilde kijken: sneeuw! En hij bleef nog liggen ook. Jammer, nog niet fit genoeg om naar buiten te gaan, maar achter glas was het ook genieten.
Ook vanmorgen rond een uur of half 10 begon het weer te sneeuwen: grote vlokken dwarrelden naar beneden. Een betoverend gezicht.