Overweging

Overwegingen over het Midden-Oosten van een leek

De laatste weken ben ik veel bezig met alle ontwikkelingen in het Midden-Oosten en Zuid Afrika.
Op de een of andere manier kan ik me er niet van losmaken. Het blijft in mijn hoofd rondspoken.
Ik weet zeker dat de opstanden veel veranderingen zullen teweegbrengen.


De houding van onder andere de EU en VS staan me totaal niet aan.
Waarom worden -veel te laat- diplomatieke sancties opgelegd (en blijft het daarbij?). Slappe uitspraken; waarom?
Ik snap dat de olie belangrijk is; absurd zoals deze afhankelijkheid een overweging is voor de politieke stappen.
Hadden we eerder geïnvesteerd in alternatieve energie (graag schone!), was deze afhankelijkheid niet eens noodzakelijk meer geweest…..
Helaas hebben grote firma’s als Shell grote belangen bij de fossiele brandstoffen en kleine bedrijven die schone energie promoten te weinig geld om bij regeringen met resultaat te lobbyen om een verschuiving tot stand te brengen. De grote firma’s hebben wel veel geld en weten dus met succes de status quo te handhaven.
Maar ook Israël; hoe “eng” is deze ontwikkeling voor dit land, dat zoveel Palestijnen heeft onderdrukt (en vice versa!). Vanzelfsprekend houdt een Arabisch continent in, dat het bestaansrecht voor Israël op losse schroeven zet. Dus zijn de VS en EU al terughoudender. Goede banden met Egypte is/was wel “heel handig”.

De inwoners in de landen die nu in opstand zijn gekomen willen zaken als veiligheid, vrijheid, vrijheid van meningsuiting, democratie en genoeg te eten (!).
Wij willen stabiliteit in de wereld, voldoende olie (en graag niet te duur) en een handelspartner die (tot op zekere hoogte) te vertrouwen is.
Deze zaken botsen met de “gewone” mensen in die landen.
Welke partij kiezen we?
Laten we de mensenrechten varen en hun in de kou staan?
Kiezen we voor winstbejag en schijnstabiliteit?
Het voelt zo oneerlijk.

Vanzelfsprekend is het bijna onmogelijk een land dat zo lang een dictatuur heeft gehad te veranderen. Hoe moet je dit wijzigen in een regeringsvorm, waarmee iedereen tevreden is? Een land, dat niets anders dan een dicatatuur gewend is en alleen via het “nieuwe” internet en televisie ineens inzag dat het ook anders kon?
Maar het is ook onmogelijk te verwachten, dat dit (op korte termijn) een vorm wordt, die lijkt op de onze; ik kan me voorstellen dat dit een beweegreden is niet in te grijpen. Maar of dit een juiste (menselijke) keuze is vraag ik me af.
De angst dat deze landen worden als Iran lijkt me overigens onterecht.

Of er wordt ingegrepen of niet; veranderingen zullen hoe dan ook plaatsvinden.
Als we een duidelijk standpunt innemen (of zelfs ingrijpen) hoeven we ons nooit te schamen voor een lakse houding, maar hierbij vraag ik me ook weer af, zal het in dank worden afgenomen?
Weten we wel of de meerderheid achter hervormingen staat? Het is niet te zeggen met de beperkte informatievoorziening.
Duidelijk is dat Khadaffi een psychopathische gek is -sorry voor dit woord- welke idioot haalt het in zijn hoofd op zijn eigen mensen te schieten?!? Hoe dan ook, ik vind dat hij moet worden aangepakt en berecht moet worden voor het Internationale Strafhof.

En dan de wapenleveranties; het is toch onvoorstelbaar dat ons land nota bene mede verantwoordelijk is voor het wapenarsenaal in deze gebieden? Welke zot heeft dit geaccordeerd? Belachelijk!
Het is duidelijk dat alles draait om het Grote Geld. En angst.
Waar zal deze omwenteling toe leiden?
Ik hou mijn hart vast.
Ooit is voorspeld dat de derde Wereldoorlog zou beginnen in het Midden-Oosten. Ik vind dit een te fatalistische gedachte op dit moment. Maar dat er een brandhaard woedt lijkt me duidelijk.
Ik vind dat we niet met onze handen in onze zak kunnen en mogen blijven toekijken.
Iedereen heeft recht op een menswaardig bestaan waar hij voor kiest.
Is dit in een andere vorm dan wij dat zien; het zij zo. Democratisering gaat niet vanzelfsprekend. Daar is tijd voor nodig. Veel tijd.

Het lied van Roger Waters “Perfect Sense” (klik) is wel erg mooi en toepasselijk….

Reacties en discussies op deze overweging zijn meer dan welkom!

Please follow and like us:

3 reacties

  • Ferry

    Het westen en nu ook China en India zijn verslaaft aan energie .
    Mede omdat de wereld waarin we leven gebaseerd is op groei .
    Geen groei naar meer welzijn , maar naar groter mooier en beter.
    Nodig om in een samenleving die steeds meer induvidualiseerd je kennelijk gelukkig te voelen.
    Om dat te bereiken produceren en consumeren we maar raak.. het kan niet op.
    Wapenexport is dan wel geen doel maar zeker een middel om het geheel in stand te houden.
    Schaamteloos … hebben de kinderen van Egypte en Libië dan geen recht op een gelukkig leven integenstelling tot de kinderen van de wapen producenten ?
    //www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=VM0Z75KEd_o

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.