Meijendel: ondanks mist toch kleur
Er zijn van die dagen, dat ik niet echt lekker in mijn vel zit.
Spanning die eruit moet.
Meestal ga ik dan wandelen. Maar deze week stapte ik op de fiets en kwam uiteindelijk uit in Meijendel.
Het was niet echt de bedoeling: ik wilde naar de stad om daar een en ander vast te leggen wat ik tegen zou komen. Maar ik bleef onrustig. Dus besloot ik de Bezuidenhoutseweg uit te fietsen.
Aan het eind herinnerde ik me ineens dat ik vroeger als jong meisje altijd met mijn ouders naar de Waalsdorpervlakte ging en van daaruit naar Meijendel liep. Ik besloot Google Maps aan te zetten en inderdaad laatstgenoemd gebied te bezoeken.
Ik had er geen spijt van!
Ook omdat het weer niet denderend was, was het heel rustig.
De mist toverde prachtige druppels op takken en struiken: haast diamantjes!
Mooie zwammen en paddenstoelen kwamen voorbij. Zoals de oranje zwam op de tweede foto, maar ook op veel plekken de gesteelde stuifbal. Zwammen van een tot twee centimeter op een steel, maar waar wel een gat in de hoed zat waaruit de sporen konden ontsnappen.
Daar was ik even mijn fiets kwijt die ik had neergezet. Oef, ik was toch een stukje verder gelopen dan ik had verwacht…. (Ik heb mijn fiets niet meer ver achter gelaten).
Via Meijendel fietste ik naar de Waalsdorpervlakte langs de Bourdonklok. Tijdens dodenherdenking wordt deze altijd geluid.
Niet eerder heb ik daar een foto van gemaakt.
Het is jammer dat je niet meer door de hekjes mag om wat dichterbij te komen. De foto is dan ook op afstand.
Daarna rustig naar huis gefietst.
De mist was nog steeds niet opgetrokken (helaas bij mij ook nog niet, al had ik immens genoten).
