Herfst is echt aangebroken

De zomer kwam dan toch eindelijk.
Heerlijk die zon, hoge temperaturen en zalig de deur uit te kunnen lopen zonder jas aan.
Nu hebben we de eerste herfsttorm alweer achter de rug en zie je dat de bomen steeds kaler worden.
De lampen moeten weer vroeg aan.
Zelfs mijn kachel brandt alweer.
Persoonlijk ben ik niet echt een liefhebster van de herfst; liever de lente en zomer.
Zelfs de winter vind ik, zeker bij een stralende hemel, prettiger.
Er mag sneeuw liggen; prachtig vind ik dat.
Tussen alle planten en struiken staat er in onze tuin gelukkig nog veel in bloei; ik laat mijn ogen vallen op die kleine stukjes en droom nog even na van de zomer, waarin onze tuin van wanorde tot een bijna-af tuin is gegroeid.
Zoals het bovenstaande kaasjeskruid, dat nog steeds in bloei staat.
Prachtig vind ik ook het pampasgras; al hoort dat bij de herfst. Erboven staat nog een laatste bloem van stokroos parmantig zijn best te doen.

Ook deze asters; een sieraad in de border!




Het is ongelooflijk, maar deze leeuwebekjes die zichzelf hebben uitgezaaid bloeien nog steeds weelderig. Heel typisch vind ik de kleuren; geel, paars en roodachtig.




Maar ook de anemonen bloeien op diverse plekken in allerlei kleuren.




Evenals de Afrikaanse lelie, die eigenlijk al uitgebloeid had moeten zijn. We hebben hem laat toch nog aangeschaft om de border wat kleurrijker te maken, in de hoop dat hij volgend jaar weer opkomt; mijn man en ik waren er toen we deze plant zagen allebei al gek op.




Een laatste plaatje van een lieveheersbeestje, waar ik het hele jaar naar op zoek was.
Op een totaal onverwachte plek kwam ik het vrij zeldzame ruigtelieveheersbeestje tegen; vlak bij het spoor, waar graffity tegen de muur wordt gespoten in de Waldorpstraat.
Het zal wel één van de laatste minder voorkomende soorten van dit jaar zijn, want nog even en ook deze kevers gaan weer in winterslaap.

Tweet

Please follow and like us: