Haagsallerlei viert vandaag haar verjaardag

Het lijkt een ongeluksgetal, maar dat is het voor mij niet.
Vandaag is het namelijk 13 jaar geleden, dat ik mijn eerste blog plaatste. Een verjaardag dus!
Toen nog op Geertjes weblog. Alle logjes zijn overgeheveld naar Haagsallerlei. Althans, dat hoop ik dan 🙂
Een immens archief van diverse gebeurtenissen in “mijn” stad.
Nooit had ik verwacht, wat dit voor effect zou hebben op mij.

Normaal zet ik een aantal hoogtepunten op de “verjaardag” van de website.
Dit maal niet.
Ik wil het hebben, over de veranderingen die mijn weblog teweeg hebben gebracht. Niet ten aanzien van de “buitenwereld”. Maar juist ten aanzien van mij.
Zelf ben ik iemand die eigenlijk het liefst op de achtergrond blijft. Ik ben zelfs een beetje verlegen en onzeker.
Maar mijn weblog heeft dat wel enigszins veranderd.

Waar ik nooit op iemand zou afstappen vroeger, was dat voor het schrijven van diverse artikelen noodzakelijk.
Ik moest dus stappen nemen en mezelf veranderen.
Het heeft me zelfverzekerder en bewuster gemaakt.
Ook volg ik veel meer het nieuws dan toen ik nog niet blogde. Want als je niet weet wat er speelt, kan je er ook niet over schrijven.

Natuurlijk plaats ik ook persberichten. Maar het liefst plaats ik stukken van mezelf. Die ik zelf heb geschreven. Ook bijna alle afbeeldingen zijn door mij gemaakt. Behalve als ik iets zo belangrijk vind, dat ik ze gebruik van vrienden. Zoals Richard Mulder (bedankt Richard! Ook voor de duw in mijn rug regelmatig).
Echter, het zelf meemaken van een evenement of gebeurtenis is zo uniek!
En ook de contacten met andere mensen en fotografen vind ik geweldig.

De foto’s.
Tja, dat ik toch wel iets waar ik heel blij mee ben.
Diverse cursussen heb ik gevolgd, alsmede webinars, en online artikelen. Ook ten aanzien van bewerken.
Ik blijf leren, want fotograferen is zo mooi! En je bent nooit uitgeleerd…
Niet altijd (vaak niet) ben ik in staat dit te doen, want het gewicht kan mijn rug maar ook mijn schouders niet dragen vaak. Gebruik ik de “zware” camera, dan moet ik er rekening mee houden, dat ik minstens een paar dagen rust neem. Niet erg, zeker niet als ik daar mooie beelden voor terug heb, of in elk geval een leer moment.

Nog steeds ben ik totaal niet van plan te stoppen met bloggen.
Ik hoop nog jaren door te kunnen gaan met Haagsallerlei.
Want het is mijn passie.
Misschien hebben de regelmatige volgers gemerkt, dat ik weer wat meer frequent publiceer.
Ik hoop dat ik dat kan volhouden, want het geeft me een goed gevoel.

Een speciale dank voor mijn man. Zonder hem had ik dit nooit kunnen doen en volhouden.
Hij motiveert me en steunt me. Brengt me zelfs als het op een andere manier niet lukt, om welke reden ook. En onderhoudt mijn (snor)fiets 🙂

Natuurlijk gaat mijn dank ook uit naar jou/u: de lezer van mijn stukjes.
Zonder jullie is Haagsallerlei niets waard.
Op naar de 14e verjaardag graag!

Please follow and like us: