Een passende woning? Dat zie ik anders!

Een passende woning vinden is soms een onmogelijke opgave
Woensdag zal de commissie vergaderen over De Gaarden, De Dreven en De Zichten.
Al vaker heb ik uitgeweid over de kwestie. Blij ben ik helemaal niet over zo’n megalomane ingreep. Deze immense verdichting en dat met de waardeloze voorzieningen (zoals OV, zorg, scholen, enz. enz.) die te vinden zijn in Zuidwest.
De participatie bijeenkomsten konden niet als zodanig worden gezien vind ik. Je was een toehoorder, inbreng werd niet gewaardeerd. Vragen die ik had werden niet beantwoord. De belofte werd gedaan er later via mail op terug te komen, maar ik wacht nog steeds op antwoord.

Waar moeten alle mensen heen uit de wijk?
Een terugkeergarantie is een farce: wie kan mentaal twee maal een verhuizing aan?
Wie heeft daar het geld voor? Want je krijgt maar 1 keer een verhuiskostenvergoeding.

Ik vraag me af of er een soort gelatenheid is, of dat mensen niet weten dat het eigenlijk al een voldingen feit is. Er is zo weinig verzet geweest. Of zou het komen door corona. De onmogelijkheid wegen te vinden voor uitleg van brieven (die sowieso vaak erg laat komen).
Op 28 januari kreeg ik een folder in de bus.
Er was mogelijkheid de plannen even te bestuderen om op 2 februari -ja je leest het goed!!!!- in te spreken.
Ja, ik zal het doen, al weet ik dat op dit moment mijn huis in de Gaarden blijft staan.

Ik ben bang, dat net als bij zijn voorganger Norder Martijn Balster zal winnen.
Alleen, er is geen sprake van winnen.
Er is alleen maar sprake van verlies. Op meerdere fronten. In deze blog een verdrietig en wanhopige mevrouw die haar huis uit moet. Op Twitter volg ik al weken haar relaas.

Via een privé chat kwam ik meer te weten.
Zij liet me filmpjes zien van haar huis. Het is werkelijk een paleisje!
Schimmel? Oud en niet onderhouden? Laat me niet lachen! Het is zo mooi…. Een nieuwbouwflat mocht willen dat het er zo god uit zag.
En het erge is, het is volledig aangepast.

Deze mevrouw is 73. Nadat haar man overleed, ging haar zoon van 49 en twee kinderen (een jongen van 18 en een meisje van 14) bij haar inwonen.
Als “passende woning” krijg zij dan een 3 kamer woning aangeboden. Dat is beslist niet passend!

Het eengezinshuis heeft 4 slaapkamers: een prima hoeveelheid dus voor alle mensen die er verblijven.
Dit betekent dus, dat zowel deze mevrouw enorm achtergesteld worden door het verhuisbeleid van Staedion.

Beloofd was te kijken naar iedere individuele situatie.
Klaarblijkelijk is dit niet het geval, want deze mevrouw zit echt zwaar in de stress nu. Als zij naar een kleiner huis moet verhuizen, waar moeten haar zoon en kinderen dan heen?
Buiten nog een “klein dingetje”. Zij heeft recht op huursubsidie. Maar alle huizen die zij krijgt aangeboden komen door de servicekosten erboven. Dat kan zij nooit betalen!

Ik ben ervan overtuigd, mede door andere verhalen, dat dit niet op zichzelf staande verhalen zijn. Vanzelfsprekend is dit niet alle kritiek die ik heb.
En ja, ik weet dat er huizen bij moeten komen. En ja, ik weet dat er huizen zijn die slecht zijn. Maar nee, echt niet alle huizen zijn slecht.
En ja, de manier waarop de herstructurering vorm wordt gegeven is bagger.

Please follow and like us: