-
Viering 10 jaar Statuut van Rome
Op 17 juli 1998 kwam na vele weken van zware onderhandelingen het Statuut van Rome tot stand.
De wens om een internationaal strafhof op te richten bestond al meer dan honderd jaar, maar in een tijd van natiestaten, waarvoor de nationale soevereiniteit heilig was, viel dit idee niet in goede aarde.
De Eerste en Tweede Wereldoorlog en de koude oorlog erna maakten ook dat een dergelijk samenwerkingsverband onmogelijk werd.
Pas het einde van deze koude oorlog en de val van de Berlijnse muur, maakten de weg vrij voor onderhandelingen.
In juni 1998 kwamen vijfduizend afgevaardigden uit 160 staten en 260 organisaties in Rome bijeen om overeenstemming te bereiken over de tekst van een statuut voor het Internationaal Strafhof, wat na vele aanpassingen uiteindelijk op 17 juli tot de totstandkoming van het Internationaal Strafhof leidde.
Het Internationaal Strafhof vervolgt individuen voor de meest ernstige misdrijven: oorlogsmisdrijven, misdrijven tegen de menselijkheid en genocide. Nederland is gastland van het Internationaal Strafhof en is gevestigd in Den Haag (in de Binckhorst).
Vandaag, 3 juli 2008, werd het 10 jarig jubileum van het Statuut van Rome gevierd in het Vredespaleis. De bijeenkomst was georganiseerd door het ministerie van Buitenlandse Zaken samen met de Franse ambassade en de NGO Coalition for the International Criminal Court. Hier kan je het nieuwsbericht van Buitenlandse Zaken lezen.
Prinses Maxima, bij aankomst verwelkomd door onder andere burgemeester Van Aartsen
was evenals vele diplomaten, leden van internationale gerechtshoven, medewerkers aan de totstandkoming van het Statuut, wetenschappers en andere betrokkenen aanwezig bij de openingssessie met toespraken van de minister van Buitenlandse Zaken, drs. M.J.M. Verhagen, de Franse staatssecretaris van Buitenlandse Zaken en Mensenrechten, mevrouw R. Yade, de president van het Internationaal Strafhof, de heer P. Kirsch en de aanklager van het Internationaal Strafhof, de heer L. Moreno-Ocampo.
-
Parkpop 2008
Parkpop 2008; ongelooflijk.
Ruim 250.000 mensen samengepakt (letterlijk) op een groot veld.
Kan je je voorstellen; de grootte van een stad in het Zuiderpark?
Stralende zon, en allemaal genieten van de zon, staand, op zittend/liggend een deken of kleed en er gebeurt niets behalve dat iedereen zich vermaakt.
Het is en blijft “mijn” festival; eigenlijk passen alleen superlatieven hierbij…
De podia bereiken was lastig; dikke rijden mensen voor de diverse stages. Maar ook erachter was het zo vol, dat je echt enorm moest omlopen en voorzichtig stappen over de benen en tassen van alle mensen.
Wurmend kon ik hier en daar een paar foto’s maken binnen het bereik van mijn camera; gelukkig had ik een groot zoombereik, maar echt makkelijk ging het niet.
Van tevoren had ik een keuze gemaakt welke optredens ik zeker niet wou missen.
Maar niet alleen bands waren op het terrein aanwezig; ook kon je diverse activiteiten doen, zoals het maken van kubussen met graffity, BNN had een stand waar je als je iets brutaals/unieks deed wat kon winnen en je kon proosten op het leven.
Ook de kindertelefoon had een grote bus op het terrein staan om reclame te maken voor hun lijn. Op Kinderparkpop had ik ze niet gezien, maar een medewerkster vertelde me, dat dat onbetaalbaar was; Kinderparkpop was veel te commercieel om daar aanwezig te kunnen zijn.
Voor Wereld Aids Dag was kunstenares Ciska de Hartogh met publiek dat mee wilde helpen bezig weer een immens beeld te maken wat leek op het beeld dat vorig jaar ook in het Atrium stond.
Lange rijen voor de klimwand van de Landmacht en natuurlijk ook voor het bungy jumpen.
(Zie de eerste foto, waar je de kraan ziet staan).
Voor elk wat wils dus!
De eerste band die ik zag was The Hoosiers op de Yellow stage.
Daarna snel naar Moke op het Dommelsch podium; heerlijk.
Tussen deze twee podia was een heel klein podium opgesteld voor “Locals Only”.
Daar traden Wilsum en Airbag op; echt van genoten van die twee bands!
Verder nog met enorm veel plezier geluisterd naar Kleine Jay en Jason Mraz.
Matt Bianco liet een grote indruk op me achter; geweldig!
The Proclaimers op hetzelfde podium.
[youtube=//www.youtube.com/watch?v=Ps0qY96B7lU]
[youtube=//www.youtube.com/watch?v=R2M0boTyiL8]
Waar ik ook lang bij heb gestaan was The Young Stage.
De Règâhs traden daar op voor een enthousiast en meezingend publiek, waarna Puur Gelul (Boozy, Karel Kanits en Sjaak Bral, door Jeffrey Huf aangekondigd) iedereen luid deed lachen met een stortvloed van typisch Haagse grappen en ergernissen.
Nog even naar Racoon geluisterd te hebben ben ik snel naar huis gefietst om daarna naar het laatste optreden te kunnen gaan; Sheryl Crow.
Een meezingend en deinend publiek maakte het echt tot een hoogtepunt; wat een zangeres!
Het filmpje is erg bibberend; want de afstand was zo groot en over alle hoofden heen is het lastig een camera stil te houden, maar ik wilde hem toch laten zien; het liet zo’n indruk op me achter!
Natuurlijk zijn er veel meer foto’s; ook van het publiek poserend en jonglerend, de lange rijen voor de toiletten (ben daar dus niet in gaan staan J) en nog veel meer; klik hier als je ze wilt zien.
allerlei nieuwtjes over Den Haag
