11 september
Een voor mij dubbele dag.
Het is dé dag dat mijn man en ik, dit jaar al 27 jaar geleden, elkaar het ja-woord gaven.
Een fijne dag aan de ene kant dus.
Maar wel een beladen dag.
11 september is ook de dag, waarop de wereld veranderde.
De dag, nu al 10 jaar geleden, dat ik door mijn man werd gebeld en zei, dat ik de tv aan moest zetten.
De dag dat ik met ongeloof naar de beelden op het scherm keek en van binnen huilde.
De dag, waarop ik wist, dat het voorbij was met de vrijheid zoals we die kenden.
De dag, waarop tolerantie verminderde.
De dag, die een tijdperk van steeds verdergaande beperkingen inluidde.
De dag, waarop privacy steeds minder waard werd.
Nog steeds vind ik, dat de maatregelen in het kader van de ‘War on Terror’ die opgelegd werden/worden, te vergaand zijn en tezeer inspelen op het gevoel van angst.
Ik vraag me wel eens af, of juist de angst de zaken niet verergeren; de haat jegens bevolkingsgroepen misschien juist aanwakkeren.
Voor mij dus een dubbele dag; één van intense vreugde, dat mijn man en ik (met onze kinderen) nog steeds samen mogen zijn, ondanks alles.
En een donkere dag, waarop ik herdenk maar ook besef, dat de toekomst voor onze kinderen niet is, zoals deze had kunnen zijn.
Tweet
6 reacties
Meldpunt Zangvogeloverlast
Voor mij was het de dag dag godsdienstwaanzinnigen het in de wereld volkomen verziekten: voor de open samenleving, voor vooral de moslims die in wezen het grootste slachtoffer werden (en nog zijn: wie zijn de grootste slachtoffers van Taliban en al Quaeda in Pakistan)?
De War on Terror is bekritiseerd, maar net als na de aanval op Pearl Harbour, heeft Amerika zichzelf het recht gegeven zichzelf te willen besparen voor verdere aanvallen.
Dat is gelukt. Dat ze daarin veel fouten hebben gemaakt is een tweede.
Het was voor mij ook de dag van démasque van de politieke correctheid van vrienden en kennissen en ‘linkse’ forumdeelnemers: “Eigen schuld, dikke bult”. “Mooi zo, 3000 kleine Eichmannetjes geëlimineerd” en “Wat waren wij in de jaren ’70 toch maar watjes met onze Vietnam-demonstraties. Dit is tenminste pas actie.”
Zie verder //hofstijl.nl/2011/09/10/waar-was-je-op-9-11 .
Ferry
Over 27 jaar zal ik jou nog steeds beminnen
Ook al hebben wij grijs haar
Want we blijven jong van binnen
Over 27 jaar komen wij met onze kinderen
Voor een feest bij elkaar als het méér dan gouden paar
Over 27 jaar
Tsja en wat nine eleven betreft …ik zou zeggen , geloofs uitingen in georganiseerd verband kan enig goeds opleveren maar ook destructie veroorzaken.
En dat Hanen ook op zondag kraaien … “zangvogeloverlast” ,is een gegeven … dat doen ze al honderdduizenden jaren..
Eduard
27 jaar alweer! Gefeliciteerd. Dat zie je steeds minder. Dat je nog veel Haags nieuws en Haagse Nieuwtjes mag maken binnen een gelukkig huwelijksverband!
wim de Haan
Gera wat een mooie trouwfoto.
Je man herkende ik gelijk
maar wat ben jij veranderd in 27 jaar
een plaatje van een filmster
op 16 september zijn Adrie en ik 40 jaar getrouwd
Gefeliciteerd met jullie 27 jaar en jammer dat het
jullie ook herinnerd aan 11 sept, 10 jaar geleden.
Veel liefs voor jullie gezin.
Adrie en Wim de Haan
Nannette
Jullie zijn allebei geen spat veranderd in die 27 jaar. Nog van harte gefeliciteerd en ik hoop dat het ondanks het dubbele gevoel toch een fijne dag voor jullie is geweest. Liefs
Hannes
Voor mij was het de dag dat mijn ogen open gingen en ik eindelijk begreep wat islam uiteindelijk betekent. Er is geen weg meer terug 🙁