Woonwagenbewoners bezetten Leyweg
Woonwagenbewoners.
Er is dit jaar veel over te doen geweest.
Na de uitspraak van oud-wethouder Norder dat “de tijd van Pipo” voorbij is, is dit jaar een uitspraak geweest van het College voor de Rechten van de Mens en de Nationale Ombudsman dat het terugbrengen van het aantal standplaatsen voor woonwagens tot nul in strijd is met de wet.
Dit betekent dus, dat het aantal standplaatsen nu niet meer mag worden terug gebracht. Het uitsterfbeleid wat nu wordt gehanteerd mag niet meer.
Echter, de afgelopen decennia zijn heel veel woonwagenbewoners een plaatje kwijt geraakt door (onder andere) het Haags beleid.
Veel kampen zijn verdwenen, zoals die op de Escamplaan maar ook op de Leyweg.
Tot 2002 was dit een plek waar woonwagenbewoners woonden en leefde.
Echter, de gemeente besloot tot ontruiming over te gaan, omdat de situatie onveilig en niet te tolereren was. Plannen waren op deze plek nieuwe huizen te bouwen (Wateringse Veld). De crisis gooide roet in het eten waardoor dit werd uitgesteld.
Op dit moment staat dit terrein nog steeds braak, al begint de bouwlijn rap dichterbij te komen.
Woonwagenbewoners hebben nu “hun oude plekje” bezet.
De bezetting is onderdeel van een landelijke actie van woonwagenbewoners. Zij willen op meer plekken in het land kunnen staan en vragen hier met het ‘kraken’ van verschillende terreinen aandacht voor.
Van de gemeente moeten zij vertrekken, maar daar denken zij op dit moment niet aan.
Zij vinden dat zij recht hebben op wonen, op de manier waarop zij willen.
Voor Statushouders is ook woonruimte, waarom voor hun dan niet?
Zij vinden dat oneerlijk.
Of, wanneer en hoe de gemeente gaat ingrijpen is nog onbekend.
Ik hoop dat er een goede oplossing voor dit probleem komt.
Want ik denk, dat het probleem is begonnen met het “uitsterfbeleid”.
De cultuur van woonwagenbewoners zit diep geworteld.
