Wespenspin legt eicocon in het gras
Wespenspin legt broedsel in eicocon

Wie arachnofobie heeft, kan deze blog beter overslaan.
Deze gaat namelijk helemaal over spinnen. Of liever gezegd, één spin, de wespenspin ook wel tijgerspin genaamd.
Vaak ging ik naar het veldje, waar ik de wespenspinnen aan had getroffen, in de hoop een eicocon te vinden.
Hierin was ik uiteindelijk geslaagd, zelfs een keer dat een spin deze maakte!
Helaas met een mindere lens en zonder statief.
Dus ik was van plan, nog een keer met beter materiaal terug te gaan.
En met goud geluk.

Want weer trof ik een wespenspin aan, die een eicocon aan het maken was.
Maar in een pril stadium.

Wat was ik blij, toen ik zag, dat het dikke vrouwtje deze vulde met haar eitjes!
Mezelf makkelijk makend, tussen de zwermen muggen, ging ik op de natte grond zitten en probeerde het statief zo goed mogelijk neer te zetten, zonder het vrouwtje te verstoren.
Dit was nog best lastig, met al die grasstengels erom heen.
Langzaam zag je het oranje ei pakket groter worden.

Ze legde haar achterlichaam tegen de onderkant van het bouwwerk en drukte de oranje bol erin.

Toen ik de cocons zag, had ik verwacht, dat de eitjes vanaf boven erin zouden worden gelegd.
Maar dat was dus fout.
Onderaan de “stop” wordt het in dit deelbouwsel neergehangen en waarna zij iets omhoog klom.

Met ragfijn wit spinsel: een andere kleur dan de “huls” erboven, omkleedde zij het eipakket.
Dit ging rondom, steeds met haar poten nieuwe draden vormend.

In een mum van tijd, althans, vergeleken met de vorming van het eipakket, werd de oranje bal wit.

Hierna zag je, dat een andere (steviger?) draad, bruiniger van kleur, werd gebruikt.
De eieren waren niet meer herkenbaar en het geheel kreeg een beetje de kleur van de straks donker wordende grassen.

Hier is een foto van het uiteindelijke cocon: wat een verschil he?
Dit geheel, wat ik heb gezien, nam een drie kwartier in beslag.
Ik vraag me af, hoe lang de hele bouw van een cocon in beslag zal nemen. Wat ik heb gelezen, is dat meestal wordt waargenomen, dat het maken in de schemering plaatsvindt, en dat de vorming wel uren kan duren.
De cocon is tegen de vrieskou bestand en kan wel honderden eitjes bevatten, die in maart uitkomen.
Dat belooft wat voor volgend jaar als er veel cocons het redden en er niet wordt gemaaid, want ik heb er al minstens 12 gezien.
Lees hier ook een prachtig geïllustreerd verhaal van de wespenspin en de bouw van de cocon.
Eén reactie
Eduard
Leuke repo!