Waterschildpadden
Al vaker had ik foto’s op het internet zien rondzwerven van waterschildpadden in sloten of vijvers.
Deze worden door mensen in het water gegooid, ja belachelijk, nadat ze als huisdier niet meer welkom zijn.
Ze overleven prima in ons klimaat, al zouden ze zich wegens de koude nog niet vermeerderen (voor hoe lang?).
Zelf zag ik ze nooit.
Deze week zag ik iets geks in het water in het Zuiderpark.
Rommel? Nee. Ik probeerde goed te focussen en mijn verbazing was groot: een groep waterschilpadden. En niet van die kleintjes ook! Minstens 25 centimeter groot van kop tot staart. Af en toe staken ze hun kop uit het water of zwommen wat rond.
Ik was verbaasd!
Zo te zien, al is het door de rasvermenging niet met zekerheid te zeggen, is de schildpad op de foto een geelbuikschildpad.
2 reacties
Eduard Bekker
Goh, benieuwd wanneer ik die hier zie in de Buizerd- of Segbroekvijver.
Maurits Burgers
Ik heb ze nooit bij het Zuiderpark gezien, wel bij de Valkenboskade en in een sloot langs Nieuw Eijck en Duynen. Ook bij de Stadskwekerij aan de Kwekerijweg heb ik ooit een vrij grote gezien. Om goed te overleven hebben ze het water nodig dat in ieder geval niet bevriest. Het water van de Valkenboskade staat daar in ieder geval garant voor. Ik weet zeker dat ik de eerste keer een Roodwangschildpad zag, maar verder onduidelijk want ja, ondersoorten (T. scripta …)
Dat voortplanten lijkt er in onze streken (voorlopig) niet in te zitten. Gewoon te koud. Op wikipedia lees ik: ‘in gematigde streken zoals westelijk Europa worden wel eieren afgezet, maar de temperatuur van de bodem is te laag voor een succesvolle embryonale ontwikkeling. De eieren moeten gedurende enkele maanden worden blootgesteld aan een temperatuur van minstens 27 graden Celsius. Dan komen er echter alleen mannetjes uit het ei, want vrouwtjes ontstaan alleen bij nóg hogere temperaturen. Bij de schildpadden wordt het geslacht namelijk bepaald door de omgevingstemperatuur van het zich ontwikkelende embryo in het ei.’
In Frankrijk, Italië en Spanje verspreidt de soort zich wel.