Parkpop 2008; ongelooflijk.

Ruim 250.000 mensen samengepakt (letterlijk) op een groot veld.

Kan je je voorstellen; de grootte van een stad in het Zuiderpark?

Stralende zon, en allemaal genieten van de zon, staand, op zittend/liggend een deken of kleed en er gebeurt niets behalve dat iedereen zich vermaakt.

Het is en blijft “mijn” festival; eigenlijk passen alleen superlatieven hierbij…

 

De podia bereiken was lastig; dikke rijden mensen voor de diverse stages. Maar ook erachter was het zo vol, dat je echt enorm moest omlopen en voorzichtig stappen over de benen en tassen van alle mensen.

Wurmend kon ik hier en daar een paar foto’s maken binnen het bereik van mijn camera; gelukkig had ik een groot zoombereik, maar echt makkelijk ging het niet.

 

Van tevoren had ik een keuze gemaakt welke optredens ik zeker niet wou missen.

 

 

 

Maar niet alleen bands waren op het terrein aanwezig; ook kon je diverse activiteiten doen, zoals het maken van kubussen met graffity, BNN had een stand waar je als je iets brutaals/unieks deed wat kon winnen en je kon proosten op het leven.

 

 

 

 

 

Ook de kindertelefoon had een grote bus op het terrein staan om reclame te maken voor hun lijn. Op Kinderparkpop had ik ze niet gezien, maar een medewerkster vertelde me, dat dat onbetaalbaar was; Kinderparkpop was veel te commercieel om daar aanwezig te kunnen zijn.

 

 

 

 

Voor Wereld Aids Dag was kunstenares Ciska de Hartogh met publiek dat mee wilde helpen bezig weer een immens beeld te maken wat leek op het beeld dat vorig jaar ook in het Atrium stond.

 

 

 

 

 

 

Lange rijen voor de klimwand van de Landmacht en natuurlijk ook voor het bungy jumpen.

(Zie de eerste foto, waar je de kraan ziet staan).

Voor elk wat wils dus!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De eerste band die ik zag was The Hoosiers op de Yellow stage.

 

 

 

 

Daarna snel naar Moke op het Dommelsch podium; heerlijk.

 

 

 

 

 

Tussen deze twee podia was een heel klein podium opgesteld voor “Locals Only”.

Daar traden Wilsum en Airbag op; echt van genoten van die twee bands!

 

 

 

 

 

 

 

Verder nog met enorm veel plezier geluisterd naar Kleine Jay en Jason Mraz.

 

 

 

 

Matt Bianco liet een grote indruk op me achter; geweldig!

 

 

 

 

The Proclaimers op hetzelfde podium.

 

  

 

 [youtube=//www.youtube.com/watch?v=Ps0qY96B7lU]

[youtube=//www.youtube.com/watch?v=R2M0boTyiL8]

 

 

Waar ik ook lang bij heb gestaan was The Young Stage.

De Règâhs traden daar op voor een enthousiast en meezingend publiek, waarna Puur Gelul (Boozy, Karel Kanits en Sjaak Bral, door Jeffrey Huf aangekondigd) iedereen luid deed lachen met een stortvloed van typisch Haagse grappen en ergernissen.

 

 

 

Nog even naar Racoon geluisterd te hebben ben ik snel naar huis gefietst om daarna naar het laatste optreden te kunnen gaan; Sheryl Crow.

 

 

 

 

Een meezingend en deinend publiek maakte het echt tot een hoogtepunt; wat een zangeres!

Het filmpje is erg bibberend; want de afstand was zo groot en over alle hoofden heen is het lastig een camera stil te houden, maar ik wilde hem toch laten zien; het liet zo’n indruk op me achter!

 

 

 

Natuurlijk zijn er veel meer foto’s; ook van het publiek poserend en jonglerend, de lange rijen voor de toiletten (ben daar dus niet in gaan staan J) en nog veel meer; klik hier als je ze wilt zien.