Op zoek naar de lente
Op deze dagen, waarop de bomen nog steeds niet groen zijn, het maar (ijs)koud blijft en ook de zon zich veel te weinig laat zien, ben ik erg geneigd op zoek te gaan naar tekenen van de lente.
Dus ben ik richting de Schaapweimolen gegaan.
Ooit was het mooier te wandelen in dit polderlandschap, toen TenneT zich er nog niet had gevestigd, er minder nieuwbouw was gepleegd en voordat het werd aangewezen als calamiteitenberging als onderdeel van de waterbergingen in de Zwethzone.
Maar als je voorbij de bouw kijkt en de herrie van de snelweg wegdenkt, is het een prachtig gebied om de lentetekenen te aanschouwen.
Ik ging met een reden erheen. Vanmiddag om 12.02 is de lente officieel begonnen.
De kievit is één van de allereerste vogels die de lente aankondigt. Zij broeden namelijk al vanaf half maart!
Helaas is hun populatie de laatste jaren achteruit gegaan. Maar ik had ooit in dit gebied kieviten gezien.
Dus wie weet?
Ik trof het.
Toen ik bijna ontmoedigd terug wou gaan, zag ik er een vlak bij het water.
Natuurlijk waren er veel meer vogels; ganzen, eenden, aalscholvers (ongelooflijk hoeveel er tegenwoordig zijn in verhouding tot een decennia geleden!) scholeksters, reigers en ga zo maar door.
Af en toe vlogen ze op als een aantal buizerds hoog boven mijn hoofd riepen. Een schitterend gezicht.
Een beetje opgekikkerd ging ik weer naar huis en toen ging de zon ook nog schijnen.
Een mooi begin van de lente; nu de temperatuur nog.
