Mladic arriveert in Scheveningse gevangenis
Dinsdagavond arriveerde dan eindelijk Mladic in de Scheveningse gevangenis.
Ik was er vroeg; rond 16.00 uur stond ik al in een persvak dat was opgesteld vóór de Scheveningse gevangenis.
Er was nog niet veel pers al stond, zo hoorde ik, al vanaf half 6 ’s morgens een groepje te wachten. Niemand wist hoe laat hij zou worden overgedragen en de beelden wilde geen enkel persbureau natuurlijk missen.
Wel stonden er al rijen met satellietwagens opgesteld met directe verbinding.
Een leuk gezicht; een hond die rustig sliep terwijl zijn ‘baasje’ alles klaarzette voor ‘le moment suprême’.
Naarmate de middag vorderde arriveerde steeds meer pers, zowel uit Nederland als uit het buitenland, die ‘hun’ plekje veiligstelde met tape (RTL) of afdekten met een paviljoen.
Tussendoor hadden diverse media contact via de laptop met hun opdrachtgever (natuurlijk ook om vast foto’s over te sturen).
Af en toe liep een agent tussen de media door om alles in de gaten te houden, maar eigenlijk was er weinig beveiliging te zien viel me op.
Rond 17.00 uur kwam de gemeente Den Haag met dozen broodjes en flesjes drinken, voor de pers die al uren stond te wachten op de verwachtte komst van Mladic. Dit werd echt in dankbaarheid afgenomen (ook door mij).
Natuurlijk was er wel een koffiehuis en een benzinestation in de buurt, maar niet iedereen durfde er heen te gaan.Niemand wist het exacte tijdstip.
Ook kwamen er diverse tegenstrijdige berichten wanneer Mladic precies overgedragen zou worden. De diverse journalisten hadden continu contact met hun nieuwsgever via telefoon of andere manier voor de laatste updates.
Sommigen dachten rond 5 uur.
Maar ook kwamen er berichten dat het wel tot 11 uur ‘s avonds zou duren.
Lang twijfelde ik ook, of ik wel zou blijven staan; als het zo laat zou worden, zou ik dat echt niet meer redden.
Maar Den Haag FM belde rond half 7; het was heel waarschijnlijk dat hij rond 8 aan zou komen; hij was al onderweg.
Nu, toen was het voor mij duidelijk; dit zou ik nooit meer meemaken en zo dicht bij het nieuws te staan was zo uniek! Dat wilde ik niet missen na al zo lang gewacht te hebben.
Twee keer mocht ik live op Dutchbuzz verslagleggen; best lastig, want overschakelen op Nederlands en Duits (wat daar gebeurde) naar Engels was heel vreemd.
Aan het begin van de avond arriveerden ook mensen uit Bosnië met zowel de oude vlag als de nieuwe vlag die dolgraag erbij wilden zijn als Mladic overgedragen werd.
Een welkome afleiding tijdens het lange staan en hangen en heel nieuwswaardig!
Nadat zij hun vlaggen hadden laten zien, stormde de pers op hun af, om ze te interviewen.
Op een dak van de gevangenis hadden zich twee journalisten opgesteld, die op de perfecte plek stonden om de binnenplaats te zien.
’s Avonds was er nauwelijks meer plaats in de door de politie afgeschermde rand en het persvak aan de overzijde van de Scheveningse gevangenis om te staan; zo druk was het geworden.
De sfeer werd steeds meer gespannen; bekend was, dat hij in Rotterdam Airport was gearriveerd, maar wanneer en hoe hij naar Scheveningen zou gaan niet.
Soms leek het net, of een helikopter overging, door het geluid dat de gevangenis produceerde (een transformator?); maar steeds bleek het ‘vals alarm’.
Maar de foto- en filmcamera’s gingen wel steeds omhoog.
Eindelijk rond kwart over 9 arriveerden twee politiehelikopters; één dook direct de binnenplaats van de gevangenis binnen en was nauwelijks te volgen. De tweede cirkelde rond.
Na enige minuten steeg de eerste helikopter weer op vanaf de binnenplaats.
Bijna tegelijkertijd waren ook een aantal afgeschermde wagens in de gevangenis aangekomen, maar via de andere zijde dus onzichtbaar voor de plek waar wij stonden.
Waar Mladic nu precies in heeft gezeten, was onbekend. Ik ben echt benieuwd!
Snel vertrokken de meeste belangstellenden weer huiswaarts.
De dag was lang geweest en meer was niet te verwachten.
Eén demonstrant stond op een andere plaats.
Met een andere vlag stond hij bij de ingang aan de zijkant van de gevangenis.
Ook hij werd door diverse media die hem aantroffen geïnterviewd.
Natuurlijk moest ook dit even ‘op de kiek’, waarna ook ik naar huis ben gegaan om snel nog wat te eten en op te warmen.
Tweet
2 reacties
Pingback:
Pingback: