Lentegevoel na alle kou en sneeuw
Na alle kou, sneeuw en ijs leek het wel ineens lente!
De zon scheen uitbundig en de lucht was zo mooi blauw.
Ik besloot een flinke fietstocht te gaan maken, want zelfs de temperatuur was zo aangenaam dat ik niet anders kon dan te genieten van deze dag: een puur lentegevoel kreeg ik van alles om me heen.
Dat het nog maar kort warmer is, zag ik wel in Overvoorde: het water was nog een beetje bevroren. Wel een prachtig gezicht met de zon er boven.
Langs de kant stonden allemaal stinsen. Ook die van de eerste foto, het dubbele sneeuwklokje.
Ik noem dit altijd katjes. Sinds een paar jaar ben ik erachter, waarom ik last van mijn ogen heb en zo nies in dit jaargetij: de bloeiende katjes.
Gelukkig maar dat we de boodschappen laten bezorgen, want niezen in een winkel is bijna ongepast.
Dit is zo mooi: het “geraamte” van de bloem van de bereklauw.
Schitterend tegen de blauwe hemel.
De zaden zijn weggewaaid: in de directe omgeving zullen dus meer van deze schermbloemigen komen.
Op hetzelfde veld liepen ook een aantal lieveheersbeestjes: zij zullen daar erg blij mee zijn.
Met dit werd mijn lentegevoel nog meer versterkt.
Honderden bijen op even zo veel krokussen. Ze hadden moeite de honing te verzamelen, want er stond best een stevige wind.
Ik was even bang dat de krokussen de kou niet zouden overleven, ook omdat er al veel bijna in bloei stonden toen het ging sneeuwen.
Gelukkig had ik het mis: waar ik ook kwam vandaag overal zag ik deze in bonte pracht.
