Kortste dag: op weer naar het licht!
Eindelijk, de dagen gaan weer lengen!
De kortste dag is achter de rug. Het is dan wel winter, maar voor mij is dit altijd een dag om naar uit te kijken.
Ik hou niet van de korte dagen: ik mis het licht.
Al duurt het nog wel een poosje voor je gaat merken dat de dagen langer worden, ze worden in elk geval niet meer korter.
Vandaag was ook de conjunctie maximaal tussen Jupiter en Saturnus, waar ik eergisteren over schreef. Helaas viel het uitzicht op de planeten letterlijk in het water. Jammer, want ook gisteren waren de hemellichamen bij mij achter de wolken verscholen toen ik keek.
Gelukkig kan je ze ook nog de komende dagen goed zien, al zullen ze dan niet meer zo dicht op elkaar staan.
Door de lockdown zijn weinig mensen in een echte kerststemming, maar door deze conjunctie lijkt het wel net, alsof we de kerstster aan de hemel hebben. Nu hopen dat de weergoden ons een beetje gunstiger gezind zijn. Want wolken ontnemen toch wel het zicht op de planeten.
Na Oud en Nieuw is steeds beter te merken, dat de dag langer is dan de nacht en verdwijnen de donkere dagen weer.
Wat mij betreft gelukkig.
Ik tel nu de dagen af dat het weer lente is.
