Koningin Beatrix, Koningin Juliana en de “nieuwe generatie”
De tweede troonswisseling die ik meemaak.
Gisteravond kon ik het niet nalaten toch even naar Paleis Huis Ten Bosch te gaan, waar in de toekomst Prins Willem-Alexander, Prinses Máxima en hun kinderen zullen gaan wonen.
Van de periode dat Koningin Juliana regeerde weet ik niet veel meer af, alleen dat ik haar een lieve vrouw vond. Natuurlijk herinner ik me wel de diverse geboortes van haar kleinkinderen, maar wat zij deed en dergelijke ging langs me heen; ik speelde zoals de meeste kinderen altijd buiten en hield me niet erg bezig met het nieuws.
Ieder kind dat op de basisschool zat met haar 25 jarig jubileum kreeg in 1973 een boekje “Ik vin u zo lief”, wat ik als kostbaar bezit bewaarde en nog heb.
De eerste troonsafstand op 30 april 1980 herinner ik me wel heel erg goed.
De inhuldiging maakte een diepe indruk op mij. Het gooien van de rookbommen werd thuis niet echt goedgekeurd: “langharig tuig” werden de mensen genoemd die debet waren aan de verstoring. Ik wist de reden niet waarom ze dat deden en mengde me niet in de discussie. Zou (toen) toch zinloos zijn geweest. Eigenlijk betekende dat een beetje de ommekeer voor mij.
De periode dat Koningin Beatrix regeerde werd ik natuurlijk ouder en maakte ik bewuster mee, mede omdat ik steeds meer gefascineerd raakte door de geschiedenis en het actuele nieuws.
Mijn oma was fervent oranjefan waardoor ik “besmet” raakte. Hoe trots waren zij en mijn opa, dat Koninginnedag viel op de verjaardag van mijn opa!
Oranjefan ben ik gebleven; een republikein ben ik beslist niet. Ik vind persoonlijk, dat een Koningshuis (al is het niet democratisch gekozen) een belangrijke functie heeft. Ik denk, dat koningin Beatrix door haar manier van optreden veel heeft kunnen bereiken, wat de politiek nooit zal kunnen.
Maar goed, deze discussie is voor iedereen persoonlijk en ik weet, dat velen het totaal niet met mij eens zullen zijn.
Hoe geweldig was het, dat Prins Willem Alexander een vrouw kreeg, die “los” leek. Vrolijk en dansend leek zij door het leven te gaan, waardoor de prins zelf ook minder “star” leek.
Veel mensen zijn in die periode anders tegen het koningshuis gaan aankijken. Ondanks dat de vader van de prinses in opspraak kwam.
Mijn dochter en ik móesten naar de aankondiging van hun verloving….
Hoe triest was het, toen prins Claus in 2002 overleed.
Te vroeg, ondanks zijn ziekte.
Ondanks dit grote verlies bleef koningin Beatrix betrokken en deed ze haar werk met passie.
Hetzelfde gold na het immense verdriet na het ongeluk van haar zoon.
Zij bleef met evenveel inzet en compassie haar werk verrichten.
Natuurlijk werd er gespeculeerd of zij niet zou aftreden.
Dat zij het op dit moment doet, vind ik een mooi moment. Mooie ronde getallen: 75 jaar jong en Nederland dat op de drempel staat dat het 200 jaar geleden een koninkrijk werd. En niet te vergeten: na 33 jaar Koningin te zijn geweest.
Ik hoop dat zij mag genieten van vele gezonde jaren waarin zij haar hobby’s kan uitoefenen.
In de jaren dat ik haar van dichter bij heb kunnen zien, heb ik veel respect voor haar gekregen. Ik wens haar dan ook veel geluk in de toekomst toe.
Hoe Koning Willem-Alexander en Koningin Máxima, want de Prinses zal inderdaad Koningin genoemd worden, haar rol zullen gaan invullen is natuurlijk afwachten. Maar ik ben ervan overtuigd dat de zakelijkheid die Prins Willem-Alexander heeft samen met de charme van Prinses Máxima een sterke combinatie zal worden.
De toekomst zal het leren.
Bijzonder vind ik het in elk geval, dat na zo’n lange periode ( sinds 1890!) er weer een “Koning op de troon zit”.
