Halsbandparkieten slopen de walnoot
Elke morgen hoor ik hetzelfde gekrijs.
Groene vogels vliegen over onze straat om onder andere in onze walnoot te eindigen.
Vanmorgen keek ik eens goed en zat eigenlijk te genieten.
Wat is er aan de hand?
De kleine halsbandparkieten zijn groot geworden en gaan nu met hun ouders “op pad”.
De walnoten zijn dan nog wel klein, maar heerlijk om aan te knagen.
De jonkies bedelen bij hun ouders, die hun van alles wat ze aan eetbare zaken vinden voeren. Bessen in de straat, maar ook de jonge knoppen, bladeren en de jonge bolsters van onze walnoot.
Elke dag vind ik dan ook, naast veel bladeren, de aangeknaagde bolsters van de walnoten op de grond.
Die kleine bolsters ruiken heerlijk! Er is geen geur die erop lijkt, misschien een beetje hars achtig, maar het ruikt totaal anders dan wanneer ze “rijp” zijn.
Een mooi gezicht, die groene uitheemse vogels. AL hoop ik wel dat ze snel een nieuwe plek vinden om hun eten te vinden, zodat er nog wat noten overblijven….
