Haagse Beek en plaquette Hofvijver
De Hofvijver. Een van oorsprong natuurlijk duinmeer bij het Binnenhof.
Toen deze bevroren was, raakte ik meer geinteresseerd in deze vijver, zeker na wat van de geschiedenis ervan te hebben opgezocht.
Typisch eigenlijk, dat je als ‘Hagenees’ bijzondere dingen als vanzelfsprekend ziet en je er nauwelijks in verdiept.
Natuurlijk heb ik ooit op de middelbare school geleerd, dat het het uiteinde is van de Haagse Beek. Een (tegenwoordig) voornamelijk ondergrondse stroom, die begint in de duinen, door heel Den Haag stroomt en uiteindelijk, via een miezerig stroompje uitmondt in de Hofvijver.
Hoe hij loopt werd ook precies door mijn toenmalige aardrijkskundeleraar van het 2e VCL (dhr. Berkhout) verteld. Omdat ik in de winter altijd schaatste op de vijvers langs de Segbroeklaan was ik het grootste deel niet vergeten. Zie onderaan deze blog voor de volledige route voor wie daarin is geïnteresseerd.
Wáár hij exact uitmondt, wist ik wel, maar dat er boven nog iets bijzonders te zien was, viel me gisteren pas op. En dat door een stuk plastic waarvan ik in eerste instantie dacht dat het een watervogel was.
Boven waar het water in de Hofvijver instroomt, is aan de kadewand (na googelen volgens mij pas in 1998!) een brede leistenen plaquette aangebracht met de uitgebeitelde Latijnse tekst: Et in Arcadia Ego. Dit is Latijns voor “Ook ik was in het paradijs”.
Deze is gemaakt door de Schotse kunstenaar Ian Hamilton Finlay. De tekst kan op meerdere manieren worden geinterpreteerd, namelijk niet alleen op heimwee naar het geluk dat bij de uitdrijving uit het paradijs verloren is gegaan, maar ook kan het wijzen op de tegenpool van het leven die overal aanwezig is: zelfs in Arcadie ben ik (de Dood) aanwezig.
De route van de Haagse Beek:
Via de duinen slingert hij langs Meer en Bos, de Balsemienlaan en de Sportlaan (in de Bosjes van Pex) naar de Segbroeklaan. Daarna gaat hij via duikers onder het Afvoerkanaal door, langs de John F. Kennedylaan naar het Landgoed Zorgvliet.
De beek verlaat het landgoed weer aan de Jacob Catslaan waar hij via de Duivelsbrug door het parkje kronkelt tussen de Buitenrustweg en Rustenburgweg en daarna door de tuin van het Vredespaleis stroomt. De rest van de route naar het centrum van de stad ‘s-Gravenhage is overkluisd sinds eind 19de en begin 20ste eeuw.
De beek stroomt onder de Zeestraat en het Noordeinde door naar de Kneuterdijk en om uiteindelijk in de Hofvijver terecht te komen (bron: Wikipedia).
Tweet
2 reacties
Frances van Rijn
Bij Restaurant De Haagsche Beek staat ook nog een heel leuk stuk over de Haagse Beek, zie
//www.dehaagschebeek.nl/FrmShowContent.aspx?mid=2
Hanny
Mooi stukje geschiedenis van ‘s Gravenhage.