Historie,  Stadsnieuws

Afscheid Stuut & Bruin

 

 

Hier schreef ik al over de laatste dag van Stuut & Bruin, waar mijn man en ik heel vaak kwamen.
Wat vonden wij het jammer dat ze stopten. Wel heel begrijpelijk; het internet, de onderdelen die fabrikanten nu gebruiken en de weggooimaatschappij maken, dat steeds minder mensen toestellen kunnen repareren en ook de hobby van velen valt daardoor weg. Al blijven er natuurlijk wel hobbyisten wat betreft bijvoorbeeld de buizentechniek.
Ook waren de eigenaars/verkopers al aardig op leeftijd en wilden eens gaan genieten van hun welverdiende pensioen.
Toch zal ik hun blijven missen!

Vandaag, mede in het kader van open Monumentendag -het pand is een waar monument!- in een later logje meer over een aantal bijzondere wetenswaardigheden, was het pand voor bezoekers te bezichtigen. En afscheid te nemen van het begrip Stuut & Bruin.
Een log met heel veel foto’s en dan nog is het een heel keine selectie.

Wel twee uur lang hebben we rondgelopen en geklommen in het schitterende oude pand met bijvoorbeeld de voor de regelmatige bezoekers de welbekende ladenkasten.

Goed, het behoeft wel degelijk een grote restauratiebeurt.
Prachtige ornamenten aan de plafonds, die nu worden bewerkt, dat ze heel eraf gehaald kunnen worden met behulp van een speciaal middel. Het stonk wel behoorlijk naar chemicaliën en echt lekker voelde ik me naderhand niet; ik denk dat ik te lang gebiologeerd naar de werkzaamheden gestaard heb.
Maar wat was het heerlijk rond te struinen in alle ruimten,

De prachtige balken op zolder. Overigens, waar de dakpannen zichtbaar waren, was ook het riet voor de isolatie te zien. Zou dat riet nog uit de tijd komen van de bouw van het pand?

De muren, waar zelfs de authentieke bekleding te zien viel!
Vroeger werd over de bakstenen wanden jute gespannen, waarover behangen werd. Een oudere bezoekster vertelde hoe boos haar ouders werden, als ze met haar vinger in de de muur prikte in het pand waar zij vroeger woonde; ja, alles bewoog dan zo lekker…. Maar een beschadiging is zo gebeurd. Let ook eens op het lichtknopje; zo zie je ze echt niet meer; pure nostalgie….

En dit, is dit niet schitterend? Een oude gasaansluiting voor de verlichting. Elektriciteit bestaat nog relatief kort…..

Maar ook waren er allemaal oude instrumenten te bewonderen, zoals hier een eigen gebouwde  televisie in de tijd dat hier nog geen televisie was, althans dat werd ons verteld; of het waar is weet ik natuurlijk niet maar imponerend zag het er wel uit.

En hier de allereerste triode

in een schitterende bijbehorende doos….

Is dit stilleven niet een plaatje??? Zelfs het flesje is heel oud; de dop was volledig verroest.

Prachtige binnenplaats; die kleuren en deuren; ik heb echt staan genieten.

Een enorme verrassing was, toen een aantal verkopers ook arriveerden. Ik vond het echt geweldig ze nog een keer de hand te mogen schudden.

Please follow and like us:

4 reacties

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.