Totale stilte in droomland
Gisteren werd ik heel laat wakker. Ook voor mijn doen.
Het was zo vreselijk stil!
Een blik naar buiten verklaarde alles. Mist. De totale stilte was uniek! Zeker omdat doordeweeks er continu wordt geheid voor de fundering voor de nieuwbouw waar ooit de Lozerhof stond. Vanaf een uur of 7 – 7.30 hoor je een ritmisch gedreun…
Na een boterham en een kop koffie ging het “kriebelen”. Hoe zou het er in De Uithof uitzien?
Het was werkelijk schitterend.
Mist is zo anders dan optrekkende nevel die ik eerder zag. Laatstgenoemde is ook prachtig en betoverend. Maar de totale stilte mis je. Zelfs het geluid van vliegtuigen is totaal gedempt.
De hoge luchtvochtigheid zorgde ervoor, dat de spinnenwebben slingers werden. Parels hingen aan de ragfijne draden.
De hoge flats aan de Lozerlaan waren “weggepoetst”, de ooievaarspaal op het veld waar de Schotse Hooglanders grazen was nog net zichtbaar. Het ooievaarskoppel stond erop de omgeving te bekijken.
Na een tijdje gewandeld te hebben begon voorzichtig de zon het van de wolken te winnen.
Steeds helderder werd het. Af en toe zag je zelfs een lichtstraal tussen de mistflarden komen.
Dan werden de spinragslingers nóg betoverender.
Wat heb ik genoten in deze droomwereld.
