Stef Bos treedt op in Paagman
Gisteren trad Stef Bos op in Boekhandel Paagman.
Hij zong liedjes van zijn nieuwe CD ‘Minder meer’ maar ook een aantal oudere.
Ook het liedje, dat ik de afgelopen weken vaak draai, maar daarover later meer.
Voordat hij begon vertelde hij verhalen over zijn achtergronden en waar sommige teksten op sloegen. Iedereen hing bijna letterlijk aan zijn lippen; wat een geweldige verteller en zo humoristisch.
Hij sprak zich onder andere uit over het hedendaagse pessimisme. Ook politici die zich hieraan schuldig maken. Hij vertelde dat het goed zou zijn als Nederland eens meer dan een jaar, net als in Belgie, geen kabinet zou hebben; de crisis was daar veel minder hard ingeslagen.
Het probleem zat hem erin, dat vele politici kijken naar een korte periode. Dat is niet slim, want de tijd is aan veranderingen onderhevig. Beter is het te kijken naar een langere periode, althans, langer dan een jaar of 4, 5 wat men nu doet.
Ook Martin Marcel Bril stond langs de kant geconcentreerd te luisteren.
Typisch hem nu eens op een ander soort locatie aan te treffen.
Stef Bos vertelde ook over het wonen in Zuid Afrika.
Hoe hij genoot van de realiteit, al was deze vaak hard.
Als je je vuilnisbak buiten zette, werd deze direct door een aantal mensen doorgespit om te kijken of er nog iets bruikbaars in zat. Al raakte het hem, toch was het de realiteit en was blij te leven ‘aan de andere zijde’ van deze situatie maar de realiteit mee te maken.
Hetzelfde gold voor zijn kleding. Hij vertelde dat Rob de Nijs hem ooit zei, dat hij zich moest onderscheiden van zijn publiek; niet hetzelfde dragen wat zij zouden doen. Hij liet zijn t-shirt zien wat van de H&M kwam. Hij zei, dat het wat betreft het advies van Rob de Nijs niet goed met hem zou komen. En dat hij zich realiseerde dat zijn T-shirt inderdaad hoogstwaarschijnlijk kwam van een productielijn waarbij mensen in ‘derde wereldlanden’ onderbetaald werden. maar ook dat was de realiteit.
Na zijn inleiding begon hij met zingen, het eerste nummer was ‘papa’ het lied waarmee hij doorbrak in de jaren 90. Papa heeft mij erg geholpen in de perioden dat ik het zwaar had met het verwerken van mijn vaders dood. Het was dan ook lastig de camera stil te houden, maar ik wilde het graag opnemen. Toestemming om het op Youtube te uploaden kreeg ik ook van Stef Bos. Meerdere nummers zong hij, waar tussendoor hij ook verhalen vertelde over de achtergrond van de teksten.
Als ‘toetje’ was er nog iets voor mij. Mijn camera heb ik eigenlijk van mijn vader gehad. Op het lenzenschoonmaakdoekje kreeg ik zijn handtekening met een stukje tekst ‘alles komt goed’. Ook dit was waar hij het over had tijdens zijn inleiding bij het pessimisme wat overheerst tegenwoordig. Alles komt goed; wat meer vertrouwen.
En zo is het; met optimisme bereik je veel meer. Een positieve instelling maakt dat je veel meer bereikt; ongeacht waarin.
Tweet
6 reacties
Sjaak
Ik luister vaak naar de muziek van Stef, geweldige vent!
Maar…wie is die “Martin Bril”? ik zoek op google maar kom alleen “de echte Martin Bril” tegen.
Hanny
Een fantastische verteller inderdaad. Maar ook een schitterende schrijver. Hij raakt de kern van het leven met zijn liedjes. Ik heb eenmaal een live-optreden mogen meemaken in de schouwburg.
Geertje
@Sjaak
Je hebt gelijk!
In mijn snelheid heb ik een slechte typefout gemaakt.
Het is niet Martin Bril, maar Marcel Bril. Hij is politiek verslaggever bij het NOS.
Marijn Fidder
Goede muzikant is hij. Luister graag naar hem.
Jeanine
Ik was er ook bij in Paagman en heb net als jullie genoten!
Ben gisteren trouwens een twitteraccount gestart @StefBosFan voor wie mooie uitspraken van Stef Bos wil volgen.
Dyezzie
Whauw zeg wat ontzettend mooi! Het hele verslag en zijn bijdrage op het lenzenschoonmaakdoekje!
Het grappige is, ik vind het nummer Papa daar heb ik niet zo veel mee, maar sinds afgelopen jaar dan wel met dat ene couplet.