Overhandiging ‘Slijpsteentjes’ aan Paul van Vliet in Paagman
Gisteravond overhandigde in Paagman auteur Floor Kist het eerste exemplaar van zijn boek Slijpsteentjes voor de geest aan cabaretier Paul van Vliet.
Al 55 jaar zijn zij vrienden van elkaar, in 1957 richtten zij het Leidsch Studenten Cabaret op.
De hele avond heb ik genoten! Een boeiend gesprek vond na de overhandiging plaats tussen beide heren, waarbij ze de hele periode dat ze elkaar kenden doornamen.
Hoe ze elkaar ontmoetten, wat ze gemeenschappelijk met elkaar hadden en waarom Paul van Vliet wel
maar waarom Floor Kist niet door was gegaan in het entertainment vak.
Hij voelde zich meer op zijn plaats als ambtenaar.
Van Paul van Vliet kreeg hij nog de bevestiging, hoezeer Koningin Beatrix hem had gewaardeerd als Grootmeester. Hij wist, aldus Paul van Vliet, altijd alles met humor te brengen. Iets wat de Koningin ervoor maar ook erna nog wel eens had gemist.
Ook vertelde Paul, dat hij zelfs in staat was als hij iets negatiefs moest zeggen, het zo kon brengen, dat mensen het aanvoelden alsof ze een compliment kregen. Zeer diplomatiek dus!
Na afloop was er nog een optreden van Haagse zangers met Hans Steijger. Twee liedjes brachten zij ten gehore, beiden door Floor Kist geschreven. Eén zeer komisch, maar de ander, die ging over volwassen, oud genoeg zijn, juist heel indringend; het ontroerde mij erg.
Hierna werd een fles champagne opengetrokken ter ere van het boek.
Floor Kist was jarenlang diplomaat en Grootmeester van het Koninklijk Huis, maar zijn gevoel voor humor en ironie liet hem niet in de steek.
De bundel is een verzameld werk van nooit gepubliceerde cabaretteksten aangevuld met citaten uit zijn columns. De columns verschenen in Elsevier, NRC Handelsblad, Haagsche Courant en Algemeen Dagblad. Ondanks zijn werk en schrijverschap bleef Kist tekstschrijver voor Paul van Vliet. Stuk voor stuk nemen ruim 300 miniatuuruitspraken de lezer bij de hand op een psychologische ontdekkingstocht en laten alledaagse gebeurtenissen een stuk minder gewoon lijken. ‘Het is dan ook niet de bedoeling het boek in één keer uit te lezen, maar telkens een uitspraak te lezen (en liefst weer voor te lezen aan iemand naast je) en deze te overdenken’, aldus floor Kist.
Tweet
