Een zonovergoten Parkpop 2013

Afgelopen zondag 30 juni was in het Zuiderpark weer Parkpop.
Met meer dan een kwart miljoen bezoekers was de 33e editie weer een heel geslaagd festival.
Een stralende zon, geweldige acts en een aangename temperatuur maakten het tot een feest als je eenmaal het veld op was.

De drukte was te merken: bij de diverse “Stages”.
Zelfs vanaf een verhoging kon je het eind van de mensenmassa niet meer zien.

Dit jaar was er ook een Haags podium, waar -vanzelfsprekend- alleen Haagse bands optraden. Hierboven Robin Brock.
/i23.photobucket.com/albums/b360/itsrainingmen/Imigeshack/3bi1.jpg" alt="" width="475" height="317" /> Urban Heroes and FriendsOok Urban Heroes and Friends gaven acte de présence. Leuk!

Indrukwekkend was ook de “I Love Hiphop Graffiti tour” waar ik hier ook al over schreef, die tijdens Parkpop werd afgesloten.
De hele middag werkten diverse artiesten aan prachtige wanden.

Ook dit jaar voor het eerst waren de gratis WIFI spots.
Niet alleen voor makkelijk internetten werden deze plaatsen gebruikt. Want bij deze spots waren banken en tafels geplaatst die heerlijk waren als ontmoetingsplaats om gezellig te kletsen.

Zoals elk jaar was Parkpop ook een familie uitje: heerlijk op het veld zitten veelal op plastic matjes die werden uitgedeeld. Overigens geen overbodige luxe gezien het veld dat nog aardig drassig was.

Voor rolstoelgebruikers was gezorgd: grote platen kriskras doot het veld. Helaas wel lastig om dichtbij de diverse podia te komen. Alleen op afstand waren deze bereikbaar.
En waarom alleen naar muziek luisteren van anderen, als je het zelf ook goed kunt?

De Kraaien. Een introductie hoeven ze niet meer. Het is dé hit van de afgelopen tijd. En terecht vind ik.
/i23.photobucket.com/albums/b360/itsrainingmen/Imigeshack/fujl.jpg" alt="" width="475" height="317" /> Barry HayBarry Hay

en mijn grootste verrassing: The Noisettes.
Geweldig!
De zangeres van deze band zweepte het publiek op met haar prachtige stem en sexy bewegingen. Stomverbaasd was ik toen ze hoog klom in de stellage van het podium en daar rustig doorzong.

Bob Geldolf, al is hij natuurlijk ouder, stelde mij totaal niet teleur. Hij wist iedereen te boeien en door soms korte stiltes in te lassen mensen “vast te houden”. Zelfs het nummer I don’t like Mondays heb ik bijna ademloos afgeluisterd.

Sinead O’Connor sloot de geslaagde dag af.
Natuurlijk waren er veel meer optredens en was er veel meer te genieten. Op deze link (klik) kan je meer foto’s bekijken.
Voor persoonlijk gebruik natuurlijk te gebruiken: wil je ze in groter formaat mail me gerust.