Al die vooroordelen maken me soms erg boos.
Ik zie hoe schrijnend de armoede begint te worden om me heen.
Elke maand zie ik zwervers die ik nog nooit ben tegengekomen. Zelfs op Zichtenburg zag ik plots een stapel rommel. Dit bleek geen rommel te zijn maar iemand die zich onder een hoop kleding en dozen warm hield.

Gelukkig heeft de Kesslerstichting besloten de soepbus nog een maand te laten rijden in de hoop een sponsor te vinden. Ik hoop van harte dat ze dit lukt.
Er is een groep mensen afhankelijk voor hun (enige) dagmaaltijd van deze op deze manier blijven daklozen zichtbaar.
Ook kunnen ze als ze dat willen, geholpen worden (al is het door middel van een slaapplaats op een warme plek).
Niet iedereen kent de wegen….
De man op de eerste foto zag ik vandaag zitten op de hoek van de Marktweg en de Fruitweg. Ook al een plek waar je niet snel een zwerver tegenkomt.
Het plaatje ontroerde me en een minuut later nadat ik hem had gezien besloot ik terug te rijden om het te ‘vereeuwigen’.
Het contrast tussen armoede en even rijk zijn.
Twee grote bakken eten (kip en een bak bruine rijst) die hij met zijn hand verorberde. Veel viel op zijn kleding waar hij zich niet druk om maakte. Een zak stroopwafels en een paar peuken ernaast.
Even was het samenzijn gezellig, tot we beiden weer onsweegs gingen; hij met zijn ‘Koningsmaal’ en ik richting huis.