Na regen komt zonneschijn
Wat een regen de afgelopen dagen!
Plassen trokken niet weg op de fietspaden; de rioleringen konden het hemelwater niet aan.
Wat water is niet slecht voor de natuur, maar voor mij mag het zo langzamerhand wel weer eens droog en zonnig worden. Dat zal deze duif ook gedacht hebben; in zijn verregend pak kijkt hij naar binnen in de hoop op wat zaden die nog niet in het vogelhuisje waren gestrooid.
De plantjes die ik onlangs in de grond heb gestopt, slaan met dit weer in elk geval wel goed aan. Helaas is het weer er ook voor verantwoordelijk, dat de slakken in grote kolonnes op pad gaan.
Natuurlijk zijn de afrikaantjes die ik van mijn dochter kreeg hier voornamelijk de dupe van.
Ik was er al bang voor toen ik ze in de grond zette, maar weet niet hoe dit op te lossen. Koffie, schelpen, cacaodoppen; alles heb ik geprobeerd en ik weiger slakkenkorrels te strooien. Gelukkig blijven de bloemen naast de tomaten wel gespaard. Kennelijk vinden ze die omgeving niet plezierig.
Prachtig vind ik het vingerhoedskruid.
Gefascineerd kijk ik hoe bijen en hommels kelk voor kelk bezoeken.
In onze vijver zitten nog steeds 2 paartjes (minimaal) watersalamander. Gistermorgen spotte ik ze weer; in de regen voelen ze zich minder bespied en kwamen ze af en toe aan het wateroppervlak.
Eergisteren ben ik even naar de Boogard geweest.
Onze lantaarn kon een nieuwe stompkaars gebruiken en de Action heeft wel hele mooie (en heerlijk ruikend naar vanille).
Als ik richting Rijswijk ga, kies ik altijd voor de Noordweg.
Hierna door Park Overvoorde; zo zie je zoveel groen!
Op de grens van Den Haag, vlak bij het woonwagenkamp, is een bruggetje.
Het is prachtig zoals de waterkant daar is geworden.
Toen ik er langsreed, zwom een familie zwaan me voorbij; snel ben ik afgestapt om ze op de foto te zetten.
En laat nu net de zon schijnen!
Helaas was ik net te laat dus moest oversteken om ze aan de overzijde te ‘pakken’.
Daar zag ik weer iets heel leuks; een meerkoet zat op het nest en de partner gaf het nieuw nestmateriaal aan.
Twee pas geboren kleintjes waren uit het nest en werden even gevoerd door één van de twee ouders, maar konden daarna het nest niet meer in klimmen; geduldig wachtten ze op hulp, nadat een poging leidde tot het weer in het water vallen.
De laatste foto is weer van een vlinder: het bont zandoogje.
Ik moest even afscheid nemen van het gebied waar nu een hek voor staat. Via een omweg kon ik er toch op want ik kon het niet nalaten nog even te genieten van alle insecten, libellen, juffers, zwartkopjes, mezen en andere mooie vogels.
De laatste keer daar, en nu op zoek naar een nieuw stuk braakliggend grond. Weet iemand een mooi plekje (en geen park of zo) dan hou ik me aanbevolen!
Tweet
