Landgoed Clingendael en bosjes van Zanen
Vorige maand en deze maand heb ik zulke mooie dingen gezien in Landgoed Clingendael en de bosjes Van Zanen.
Goede informatie en de geschiedenis van deze omgeving kan je hier lezen.
Al vind ik het vreselijk als de herfst weer begint, de kleurenpracht is magisch!
Dit jaar ben ik twee keer naar Landgoed Clingendael gefietst.
De eerste keer om een specifieke reden.
De prachtige porseleinzwammen. In dit landgoed zijn ze namelijk altijd te vinden. En niet alleen hoog in de (beuken) bomen. Ook laag bij de grond.
Overigens, Clingendael is een waar paradijs voor liefhebbers van paddenstoelen en zwammen.
Overal kom je ze tegen. Zo veel soorten. En echt niet alleen de vliegenzwam (de “rood met witte stippen” paddenstoel) en de porseleinzwam.
Maar ook prachtige korstzwammen en kijk eens op de foto hierboven: wat ik nog nooit had gezien: een netpluimpje!
Vaak zat ik laag bij de grond op mijn knieën om de paddenstoelen vast te leggen.
Plots vloog een kraai op een meter van me af op een stuk stronk en keek nieuwsgierig naar me, wat ik aan het doen was.
Heel voorzichtig draaide ik mijn fototoestel en zette ook hem op de kiek. Het maakt hem niets uit: hij bleef naar me kijken tot ik weer overeind kwam. Leuk!
Ik schreef dat ik én vorige maand én deze maand naar Park Clingendael was geweest. De reden was dat ik hoopte het netpluimpje weer terug te vinden (helaas, niet gevonden) maar ook omdat ik een hoornaarnest had aangetroffen.
Nooit eerder had ik een hoornaar gezien en de eerste keer zelfs meerdere.
In een holle boomstam die daar lag zag ik ze in en uit gaan.
Dat moest wel een nest zijn!
Het was al laat in het jaar maar toch waren ze nog actief bezig.
Op een meter afstand “mocht” ik wel kijken, maar als ik dichterbij kwam kwamen ze toch wel op me af. Zin in een steek had ik niet, dus ik hield me aan de meter.
Deze maand was ik nieuwsgierig of ze nog steeds zouden leven.
Na lang zoeken vond ik de boomstam terug en jawel! Al waren het er beduidend minder, nog steeds was er activiteit te bespeuren, al leken de hoornaars wel “dronken”.
Lang zullen ze niet meer leven….
Met het licht van mijn mobiel scheen ik in de holle boomstam en zag zo, dat het nest helemaal achterin was opgebouwd: schitterend!
Snel maakte ik een kiekje met mijn camera van dit prachtige bouwwerk.
De hoornaars lieten me mijn gang gaan, maar na de foto van het nest heb ik ze met rust gelaten en ben ik snel weggegaan.
