Even bijtanken
Er zijn van die dagen, waarop je even moet bijtanken.
Pijn, moe, een grieperig gevoel en eigenlijk nergens zin of puf in.
Dus na de fysiotherapie ben ik heerlijk naar het Zuiderpark gegaan om te genieten van mooie dingen, voor ik mijn ouders een bezoekje bracht.
Nog nooit was ik naar de Heemtuin geweest en wist niet eens waar deze zich bevond (en dat terwijl ik zo vaak in het Zuiderpark ben geweest….).
De borden maakten me ook niet echt wijzer.
Ze wezen een totaal verkeerde kant op, althans, voor wat betreft de Heimanshof waar ik heen wilde. Vanaf de kinderboerderij werd ik richting de grote vijver met de zwanen gestuurd.
Ik besefte eigenlijk vanaf het begin al dat ik fout liep, want toen ik langs de kinderboerderij liep, zag ik zo veel moois staan, dat ik na een wandeling van een meter of 500 maar weer terug gelopen ben, genietend alles wat ik toch wel zag.
Eindelijk vond ik waar ik wilde wezen.
De foto boven deze is van een kievitsbloem, deze is van een witte variant: nog nooit gezien!
In een poeltje stonden deze prachtige bloemen. Het aparte was, dat tientallen bijen rondvlogen op en zelfs in het water. Wat ze deden was me een raadsel: ik wist niet dat ook bijen water nodig hadden. Geen een deed zich tegoed van de nectar van al die bloemen die in het water stonden: ze hadden alleen maar interesse voor de poel zelf.
Langs het water stond deze moeraslantaarn.
Toen ik weer richting uitgang ging, hoorde ik een bekende roep: een bonte specht.
En zowaar zag ik hem ook nog in de boom.
