-
Paddenstoelen
harige paddenstoel Het is 1 november. Bijna 20 graden!
En in de tuin nog wel ietsje warmer in de zon en als je beschut staat.
De warmste 1 november sinds men de temperatuur is gaan meten. Eerlijk gezegd vond ik het niet erg.
De bladeren die van de bomen zijn gevallen, samen met de vochtige kleigrond geven een zalige geur af. Veel te lang had ik niets aan de tuin gedaan. Dus een bladhark gepakt en het gras zo goed en zo kwaad als het ging weg geharkt. -
Vrucht van passieflora: verrassend lekker!
vrucht van de passieflora Twee jaar geleden kochten we een nieuwe passieflora. De oude die al jaren in de tuin stond had de strenge winter niet overleefd en we waren gek op deze prachtig bloeiende plant.
Dit jaar groeide en bloeide hij uitbundig. Zozeer zelfs, dat ik hem soms dagelijks moest geleiden. -
De herfst wordt zichtbaar
Druiventros tussen verkleurende bladeren
Langzaamaan beginnen de bladeren te verkleuren.
Het zou tijd zijn voor oogst.
Helaas denken de duiven er ook zo over: dit is één van de weinige druiventrossen die nog hangen….
Gelukkig heb ik nog een potje jam van vorig jaar over; deze gaat binnenkort zo de schaal op…
Ook de bramen, welke niet door de kinderen worden geplukt, worden door de vogels heerlijk weggepikt.
Het is niet erg, tenslotte is een tuin ook voor de dieren vinden wij.
Al ben ik minder gelukkig met de halsbandparkieten: de walnotenoogst, die zo goed leek te worden, is grotendeels door deze pikkende en vooral spelende) exoot teniet gedaan.
Gelukkig hangen er nog een aantal in de boom voor de komende winter.
Links op de foto nog een juffer, die zich opwarmde in de warme zon van gisteren.
-
Halsbandparkieten spelen met wasknijpers
Halsbandparkiet bijt knijpers eraf Al een paar maal was het me opgevallen, dat er wasknijpers op de grond lagen ’s morgens.
Ik vond het vreemd, want er was volgens mij niemand in de tuin geweest die dat gedaan zou kunnen hebben.
De oorzaak was leuker dan ik had verwacht. -
Zomertuin
larve kleine watersalamander bijna in landfase Met deze zomerse temperaturen is het heerlijk vertoeven in de tuin.
Maar ook de dagen dat het minder was, was ik bijna alleen maar daar te vinden. Natuurlijk heb ik nog wel een ander (heel spannend) project, maar daarover over een paar maanden meer.
De meeste tijd was voor het gezin, mijn kleindochter, de tuin en oefenen met de Canon macrolens.
Dit gaat steeds beter lukken. Voorzichtig aan begin ik ook deze (100 mm, F2.8) onder de knie te krijgen. Toen ik de draadalgen uit de vijver voorzichtig verwijderde, zag ik dat een vrouwtje van de kleine watersalamander nog steeds eitjes afzette. Maar ook een larve, die bijna de landfase had bereikt: de kieuwen zijn bijna verdwenen. Leuk om dat vast te leggen.