Graag kijk ik terug naar beelden uit de hippie tijd.
Geweldig zoals mensen in gigantisch grote groepen ongefrustreerd samen waren. Saamhorig, zonder agressie. Liefde en vrede was wat telde.
De wereld is van iedereen. Stop de oorlog.
Al hun idealen. Wat is daarvan terecht gekomen?
Goed, in een soort communie-achtige samenleving zal zeker niet iedereen zich prettig voelen, maar de basis; één wereld voor iedereen, waar niemand zich voor elkaar hoeft te schamen en waar iedereen telt, is dat geen mooie gedachte?
De mensen uit die tijd zijn veranderd. Sommigen generen zich zelfs dat ze ooit een hippie waren en de wereld wilden verbeteren.