Persoonlijk

Spoedreis naar Frankrijk

Ondergaande zon in Frankrijk tijdens de rit
Ondergaande zon in Frankrijk tijdens de rit

Jarenlang zijn we niet naar Frankrijk geweest, maar helaas kregen we de laatste tijd berichten dat het met mijn vader helemaal niet erg goed ging.

Dit jaar zouden we dus absoluut gaan.

Totdat ik vorige week een belletje kreeg dat het misschien wel erg verstandig was om die richting op te komen; het gaat helemaal niet goed met mijn vader en de kans dat hij weer opknapt is erg klein.

Vrijdagmorgen ben ik dus samen met twee broers en een zus in de auto naar Zuid Frankrijk vertrokken. Om half elf kwamen we aan en op zaterdag heb ik hem twee keer mogen bezoeken.

 

Ook gistermorgen, voordat ik weer met de trein (via Agen naar Bordeaux, naar Parijs en dan de metro en Thalys naar Den Haag) naar huis moest -ja, een dag extra zoals mijn andere broers durfde ik met mijn man en 4 kinderen niet echt aan!- ben ik nog even in het ziekenhuis geweest en kon afscheid nemen.

Vanzelfsprekend enorm emotionele dagen. Maar ook nachten!

Elke dag gingen we pas rond een uur of half 4, 4 uur naar bed en dan ’s morgens er weer vroeg uit.

Erg uniek om al je broers en zussen tegelijk weer bij elkaar te zien; iedereen is een andere kant op gegaan. Een aantal wonen in Nederland, maar niet direct “om de hoek” en een paar wonen in Frankrijk. Het is dus echt heel erg lang geleden ze allemaal gezien te hebben.

Ook om weer in het land te zijn, oude bekenden en vrienden te zien was zo uniek.

 

Enorm verdrietig ben ik weer naar Nederland gegaan maar wat was de thuiskomst geweldig!

Mijn man haalde me van het perron af en toen ik thuis kwam waren alle kinderen nog op.

Morgen, als ik zin heb, zal ik een paar foto’s van de omgeving laten zien.

De natuur is daar verder dan hier; bloesems bloeien volop, terwijl ook daar de winter streng is geweest.

Veel tijd en energie om achter de pc te zitten heb ik totaal niet; moet echt nog enorm bij komen. En natuurlijk ligt ook hier heel veel op me te wachten.

 

Please follow and like us:

10 reacties

  • Hanny

    Niet leuk om op deze manier naar Frankrijk te gaan en het land ook weer te verlaten. Hartstikke fijn om je broers en zusters ook te zien, maar toch liever onder andere omstandigheden.
    Ik wens je veel sterkte de komende tijd!

  • tagrijn

    Heel veel sterkte de komende tijd. En als je geen zin hebt om achter de pc te gaan zitten, dan doe je het toch niet? Het is geen heilig moeten!

  • Leidse Glibber

    Dubbel gevoel he, aan de ene kant natuurlijk leuk iedereen weer eens te zien, maar aan de andere kant is de aanleiding natuurlijk erg vervelend.
    Sterkte de komende tijd met je vader, ga je eerdaags weer terug of niet?

  • gerdaYD

    de deur tussen verleden en toekomst
    een deur
    geopend op een kier
    een deur
    tussen verleden en toekomst
    waarheen zal ze draaien
    door mijn hand
    bewogen
    op de drempel van de tijd

    ik kijk nog
    – één keer –
    achterom
    mijn fluister stilt ‘t verlangen niet
    maar toch zeg ik
    – vaarwel –

    maar de deur valt in het slot
    voorgoed blijft zij
    gesloten
    al houdt mijn hart
    de sleutel eeuwig bij
    © Lonely

    Nu begrijp ik maar al te goed wat je bedoelde met je reactie op die foto…
    Héél veel sterkte bij het verwerken van zo’n intens verdriet, lief Geertje!

  • Geertje

    Dank jullie allemaal voor je woorden!
    Het is en blijven nog steeds hele zware dagen; zeker nu hij met de dag slechter wordt.
    Ik hoop dat het lijden snel voorbij is voor hem, al zou ik hem natuurlijk veel liever nog jaren om me heen hebben…
    Maar jullie steun doet me enorm goed.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.