Middagje De Uithof
Soms zijn er van die dagen, dat je gewoon niet lekker in je vel zit.
Vanmiddag zat ik te twijfelen; een middagtukkie of me er even overheen zetten en lekker wandelen in De Uithof.
Het miezerde een klein beetje, het waaide hard, maar koud was het beslist niet.
Dus maar mijn fiets gepakt en richting het schitterende gebied gereden.
Welk jaargetijde ook; het blijft er schitterend.
De Uithof was vroeger polderlandschap, dus kleigrond; enorm drassig na alle regen en sneeuw die zorgt dat het vocht pas na lange tijd is verdwenen (mijn schoenen hebben na de wandeling een stevige poetsbeurt nodig).
Het wordt bijgehouden, maar “met beleid”.
Dus er wordt wel gemaaid, het riet weggehaald, bomen die te dicht op elkaar staan gekapt, maar bomen en struiken die afvallen, blijven voor een groot deel liggen; wat natuurlijk een prachtig gezicht is en tegelijkertijd een voedingsbodem voor insecten, mossen, paddenstoelen en ga zo maar door.
Dit pad, is dat niet schitterend? Wel erg oppassen! Door al het vocht en het mos wat er ligt enorm glad.
Het was een vreemde gewaarwording, dat ik op die plaats nog geen bloem of bol tegenkwam, maar wel veel paddenstoelen, zoals één van de vele judasoren zoals op de bovenste foto.
Maar ook dit mini-paddenstoeltje midden tussen het mos.
Het lentegevoel kreeg ik wel even van d3e bloeiende “katjes” in de boom; nog even en de bijen en hommels kunnen zich tegoed doen aan het stuifmeel.
Ook deze rups maakte me even blij. Waar hij van is? Geen idee, maar leuk te zien na de koude periode.
Deze bonte specht was druk bezig met het zoeken van eten in de boom. Jammer genoeg erg ver weg; moest de foto enorm croppen nadat hij al 12 keer ingezoomd was.
Op een wilg die was geknot lag een miniscuul stukje skelet; zo te zien een ruggenwervel van het een of andere dier; de andere stukjes lagen verspreid. Helaas geen kop; ik kon niet zien wat het geweest was, maar aan de grootte en plaats zal het waarschijnlijk wel een muisje zijn geweest.
Dat het hard waaide leek deze reiger erg te irriteren; zijn verenpak bleef van zijn plaats gaan door de wind. Hij bleef bezig met het recht zetten van zijn tooi.
Bijgekomen was ik zeker na deze lange wandeling en heb echt genoten.
Bij het weggaan liet een waterig zonnetje zich nog heel even door de bomen zien; heerlijk!
9 reacties
Maurits Burgers
Fijn altijd hoe het groen ons weer kan doen opbloeien. Apart dat je in deze tijd nog zo’n groot Judasoor vond.
Renesmurf
Ik heb een hond, dus ik moet wel elke avond, en in de weekenden ook fijn smiddags.
Ja, fijn, want hoe weinig zin ik soms ook heb, als ik eenmaal aan de wandel ben dan geniet ik ook.
Van zowel de hond, als de omgeving, dat je soms wekelijks ziet veranderen.
Hanny
Heerlijk om even uit te waaien en een frisse neus te halen in het prachtige gebied. Zo’n judasoor heb ik nog nooit gezien. Schitterend.
Ik hoop dat je het weekend ook zo lekker kunt uitwaaien.
Leidse Glibber
Allereerst bedankt voor je tip vanmorgen, kon er helaas niet naartoe.
En ja ik ben ook heel benieuwd naar de uitslagen volgende week.
♥ klaproos
die judasoor…..
wonderlijk hé…..
xxx
gerdaYD
Rare naam hé Geertje, Judasoor? Krijg ik nu ineens ontzettende zin er aan te gaan trekken zie…
*wink, big smile*
Maar wat een mooi fotoverslag van wat een heerlijke wandeling moet geweest zijn!
Laat het héle komende weekend even heerlijk voor je zijn!
Lex
Hallo Geertje, hoe is het met je lijf (mentaal zoals altijd sterk, zo te merken aan je publicatielust) ? Hopelijk beter, ofwel beter te verdragen. Enfin, mooi plaatje van het Judasoor; overigens, zo bijzonder is het niet hoor – dat je hem nu treft. Hij is er het hele jaar door, lees ik in de Wikipedia. Zie op : //nl.wikipedia.org/wiki/Judasoor.
Hier is alles goed, wat een geweldige winter hebben we genoten. Zoveel sneeuw, heerlijk, beter dan dat druilerige weer van nu. Prachtige foto’s gemaakt met mijn nieuwe Nikon D90 + 16-85 mm 3.5-5.6-objectief. Ben bezig mij de camera helemaal eigen te maken, want in Mei-Juni gaan we weer 5 a 6 weken naar Noorwegen, ditmaal helemaal naar de Lofoten en onderweg naar het vogeleiland Runde (nabij Alesund). Ook is er in april een kleinkind op komst en daar zal de Nikon wel overuren voor moeten maken 😉 Oké, Geertje, dat was het weer even. Mochten we weer eens in de buurt zijn van de Drapeniersgaarde, komen we wellicht even buurten en op de koffie !
Ferry
Is dit niet het “stammenpaadje” in de heemtuin of vergis ik me ?
Overigens … weer heel mooie foto’s
admin
@ Ferry,
Moet eerlijk bekennen; ik heb geen idee.
Elke keer als ik in gedachten verzonken ben, verdwaal ik in De Uithof.
Het enige wat ik weet, was dat ik vanaf dat punt vlak bij verlichte kassen uitkwam, nadat ik een meertje voorbij kwam en naar links ging.
Het doolhof, waar ik mijn fiets had neergezet, was nog een flink stuk lopen.
Enneh… dank je 😀