Hoornaar in de tuin!
Eindelijk: lentetemperaturen! Wat was dat genieten vandaag.
Na wat rommelen en een was (die heerlijk buiten gedroogd is) besloot ik even in de tuin te gaan rommelen.
De braam moest nog gesnoeid en -ja, weer veel te laat- de druif bijgewerkt.
Met een pijnlijke schouder (artrose) gaat dat in fasen. Ik besloot de tweede druif maar volgend jaar aan te pakken.
In een bloempot stond vingerhoedskruid die ik in de volle grond wilde stoppen: hij was erin terecht gekomen.
Een gat in de grond was zo gemaakt maar toen ik de plant uit de pot haalde, kwam er een hoornaar tevoorschijn!
Een hoornaar vind ik een prachtig insect om te zien.
Nu moet ik wel bekennen, dat ik eerst dacht dat het een Aziatische betrof: het borststuk was zo zwart! En ik had niet verwacht dat hij in mijn tuin zou zitten.
Gelukkig had ik het fout, het was een Europese hoornaar (die ik al eens eerder had aangetroffen). Aan de grootte had ik het al kunnen zien: zij was zeker 3 á 4 centimeter.
Ik spreek expres over “zij” want het is een vrouwtje, een koningin zelfs.
Voorzichtig liet ik haar opwarmen en daarna met mijn handen opgetild (met handschoenen) en laten wegvliegen. Want opnieuw in de pot wilde zij niet meer.
Wespen gaan in winterslaap en zij was dus verstoord. Ik hoop dat ze een nieuw plekje vindt, want het zijn enorm goede opruimers.
Bang voor een steek hoef je niet echt te zijn. Wat ik heb gemerkt zijn ze minder agressief dan “gewone” wespen. Mits je uit de buurt van hun nest blijft.
Dat het lente was, was ook aan andere dieren die in winterslaap gaan te zien.
Opeens zag ik honderden mieren lopen op straat!
Dit had ik nog niet eerder waargenomen. Zou hun oorspronkelijke nest zijn veranderd in de winter?
Hoe dan ook: ook de mieren zijn weer wakker geworden…
