Archeologisch onderzoek Wijndaelerplantsoen

Sinds een paar weken voeren medewerkers van de afdeling Archeologie van de gemeente Den Haag een archeologisch onderzoek uit in het Wijndaelerplantsoen. Reden voor het onderzoek is de bouw van een appartementencomplex op die plek. In het verleden waren langs de Laan van Meerdervoort al vondsten gedaan uit de Bronstijd (1800 – 800 voor Christus) en de IJzertijd (800 – 12 voor Christus).

Stukje bij beetje wordt de grond handmatig afgegraven, omdat er al vondsten zijn gedaan uit de IJzertijd. In zeven wordt de grond geschud, om alle resten eruit te halen.
Zaterdag mochten geïnteresseerden een kijkje nemen bij de afgraving.
Iemand van de afdeling archeologie gaf een rondleiding en legde uit hoe de opgravingen precies in zijn werk gingen.
Op plaatsen waar men resten verwacht wordt een scherpe snede afgegraven, om het tijdsbeeld weer te geven. Zo kijk je “steeds verder het verleden in”.





Op bovenstaande foto zie je dat duidelijk:
De bovenste laag is het nu, die rode laag die je ziet op de foto is uit de bronstijd.
De rode kleur is een brikettagelaag (ik weet niet of ik het goed spel).
Dat is erg uniek in deze omgeving; niet eerder heeft men in deze streek productieplekken voor het bakken van aardewerk gevonden. Dit verklaart de rode kleur van de grond.
De zwarte laag is uit de IJzertijd. Hij is donker gekleurd door de plantenresten.

Stukje bij beetje wordt de grond met de hand afgegraven en daarna gezeefd om de resten te verzamelen.





Op de foto boven zie je (als je goed kijkt) allemaal grijze plaatsen op de grond.
(Niet de zwarte streep; dat is een greppel geweest in die tijd).
Deze zijn niet “zo maar” in de grond ontstaan. Er is een grote kans dat er bebouwing in de IJzertijd heeft plaatsgevonden, omdat er meerdere plekken bij elkaar zijn. Heel voorzichtig worden deze ook afgegraven; misschien heeft er een bijgebouw, graanopslag of boerderij gestaan? Ik ben benieuwd.

Op het terrein is wel al aardewerk gevonden waarmee vroeger zout werd gewonnen. Dit aardewerk heeft de vorm van kleine gootjes. Men kookte er vroeger zeewater in totdat het water was verdampt en het zout als een koek aan de binnenkant van de scherven achterbleef. Het zout werd geruild met bewoners in het binnenland waarbij het aardewerk als een soort bakje werd meegeven. Vergelijkbare gootjes worden teruggevonden langs de grote rivieren tot in de Ardennen. In een diepere laag is een niveau gevonden met aardewerk en vuursteen uit de bronstijd.

Please follow and like us: