Over een sneeuwpop en een iglo
Ondanks dat de hele dag bewolking was voorspeld, scheen de zon vandaag uitbundig.
Dus ben ik op de fiets gestapt en heb een flink eind op de tweewieler rondgereden.
Park Overvoorde zag er schitterend uit en zelfs de fietspaden daar waren schoon!
Op de terugweg zag ik op de Cannenburglaan een enorm grote sneeuwpop staan. Ik kreeg echt herinneringen aan vroeger: als iedereen het sneeuwballen na de sneeuwbui zat was, was het bijna een wedstrijd wie de grootste en mooiste sneeuwpop kon maken. Ik miste de sneeuwpoppen best wel in Den Haag. Je ziet ze bijna niet meer. Goed, af en toe een kleintje, maar zo mooi!!! Daar moest ik dus echt voor afstappen om te vereeuwigen, voordat de dooi weer zijn intrede doet. Dit is toch wel de mooiste sneeuwpop die ik in tijden heb gezien.
Maar wat je vroeger niet zag was dit.
Hoe bijzonder!
Bij de Erasmusschool langs de Goudsmidsgaarde was een iglo gebouwd.
Jammer dat deze of kapot is gemaakt, of in elkaar is gezakt. Maar hoe knap om zulke “stenen” te vormen en dit voor elkaar te krijgen.
Ik ben benieuwd hoe lang we nog mogen genieten van deze witte wondere wereld.
Dit vind je misschien ook leuk
2 reacties
Rob NIhot
Het is inderdaad zo dat je weinig resultaten van sneeuwpret ziet. De kinderen van deze tijd groeien daar niet mee op of omdat zij een andere culturele achtergrond hebben of de hele dag aan de spelcomputer zitten. En sneeuw is koud, nat en vies.
Hier rust weer een taak van het onderwijs om deze kinderen wat cultuur bij te brengen. Cultuur in de zin van wat dragen we over: hoe maak ik een glijbaan, hoe maak ik een sneeuwpop, hoe maak ik een iglo, hoe maak ik een ijsbaan en even niet aan de winter denken maar aan het normaal buitenspelen: wat is stoepranden? Hoeveel kinderen schaatsen er nog?
Geertje
@Rob
Zelf zat ik daar ook aan te denken ja.
Onze kinderen hebben we midden in de nacht gewekt vroeger (toen sneeuw nog sporadisch voorkwam) voor een sneeuwballengevecht of om te sleeen.
Zelfs nu het pubers zijn, sleeen ze nog.
Schaatsen?
Elke winter wanneer dat kon, gingen ze mee naar het Zuiderpark, om met kunstschaatsen of glijders op de ijsbaan te glijden.
Winters kwamen niet veel meer voor, dus het is een beetje in een vergeethoekje terecht gekomen.
Met daarbij; hoeveel ouders werken niet allebei, waardoor tijd ontbreekt dit soort dingen met de kinderen te doen?
Fijn als scholen daar wel aandacht aan besteden; want het hoort bij een opvoeding (al vind ik dat er al best een dik pakket bij het onderwijs wordt “gedumpt”).
Stoepranden; veel plaats is er niet meer. Tollen, knikkeren, elastieken en al dat soort zaken; het verdwijnt.
Ik hoop dat meer ouders de noodzaak gaan inzien van buitenspelen; want zo leren kinderen omgaan met elkaar en leren ze sociale omgangsvormen.
En eigenlijk horen ze gestimuleerd te worden, ook door hun ouders.