Zeldzame ontdekkingen in Limburg
Wat een heerlijke dagen hebben we achter de rug.
Manlief en ik besloten er weer even tussenuit te gaan: een paar dagen bijtanken in Zuid Limburg.
En ja, de streek waar we al twee keer eerder hebben gebivakkeerd, namelijk bij Vijlen: in het gehucht Cottessen.
Een prachtig gebied midden in het mergellandschap en bij de Geul.
Het betekende dus heel veel wandelen.
Inmiddels zijn we alweer een kleine week thuis: hoogste tijd dus voor een paar beelden.
Maar ook, ontdekken!
Al was het in Nederland, we hebben maar liefst 800 kilometer gereden met ons autootje.
Naar Valkenburg, waar we met eigen ogen wilden zien wat er van de Wilhelminatoren over was. Nu, ik kan je vertellen: niets.
Achter hekken zie je waar ooit de mooie toren stond, maar er is echt niets over.
We hebben wel enorm veel plezier gehad in de kabelbaan.
Manlief dacht dat ik er niet in durfde, maar om nu weer de hele klim te maken zag ik niet erg zitten.
En eerlijk is eerlijk: wat een prachtig uitzicht heb je van bovenaf!
Sowieso, elke verplaatsing waar dan ook gaf verrassende beelden. Soms zo prachtig dat ik riep: “stop hier even!”
Wanner mogelijk namen we een kijkje, maar soms was stoppen onmogelijk. De meeste verplaatsingen waren dan ook via autowegen.
De bedoeling was naar de voormalige Staatsmijn Beatrix te gaan, maar de afstand was zo groot, dat we besloten “gewoon” weer naar De Meinweg te gaan voor een wandeling.
Nu, dat was ook weer een totale verrassing.
Want maar liefst twee zeldzame ontdekkingen deden we daar.
Allereerst de prachtige Gouden Tor.
Ten tweede de grote rups van de walstropijlstaart.
Toch: het viel me ergens tegen hoeveel insecten we zagen. Het waren er duidelijk minder dan een jaar ervoor.
Hoornaars.
Evenals vorig jaar én mei dit jaar zagen we er veel.
Prachtig zoals de Europese variant hout van een dode boom kauwde en samen met vocht er balletjes van maakte met de kaken.
Met die balletjes steeg zij op om even later weer terug te keren voor een volgende ronde.
Maar minder “leuk” was de Aziatische variant.
Beide wespen doen niets als je rustig blijft, althans, ze deden mij niets.
Maar de Aziaat is leek het meer op zijn hoede: het was veel lastiger deze op beeld te krijgen.
Afijn: het verschil lijkt me duidelijk he? De wesp hier direct boven is dus de Aziatische hoornaar.
Prachtige vlinders vlogen langs de Geul.
Dagpauwogen, witjes, blauwtjes en de kleine vuurvlinder.
Maar ook veel luzernevlinders. Wauw.
Wat het weer betreft: we hadden geluk!
Het was elke dag droog.
In de nacht hadden we twee keer onweer. De zonsondergangen waren wel schitterend!
Die dreigende wolken met de fel oranje gloed van de ondergaande zon. Ik móest een mooie plek vinden dit vast te leggen.
Vogels waren er ook veel: een groene specht, een rode wouw en een buizerd die op een paaltje zat om te kijken of hij wat kon vangen.
Het werd niets. Uiteindelijk vloog hij naar een andere plek.
We zagen ook heel veel kwikstaarten: zeker 15 op een klein veldje. De heggen zaten vol kwetterende mussen.
En er was een kleine groep spreeuwen die dansten in de lucht.
Het was een “volle” vakantie.
We hebben echt genoten van alles om ons heen en van elkaar.
Op naar de volgende vakantie!
