Afscheidsreceptie burgemeester Van Aartsen

Op donderdag 23 februari vond de afscheidsreceptie ter gelegenheid van het vertrek van burgemeester Van Aartsen plaats. Op een Haagse locatie: de Fokker terminal.
Een guur besluit van de dag, want wat stormde het!
Maar ook in de gemeenteraad helaas…. (Gelukkig werd het crisisberaad uitgesteld).
Toch werd het een waardig afscheid van een bijzondere man. Want voor mij was hij een goede burgemeester.

Langzaam vulde de zaal zich met mensen.
Het werd druk. Heel druk. Ondanks het slechte weer wilde iedereen nog even de hand schudden met de vertrekkende burgemeester, maar ook met zijn vrouw.

Een speciale tafel was voor hem neergezet, waarop hij plaatsnam samen met zijn familie. Nadat hij overigens eerst afscheid had genomen van de gemeenteraad. Daar was hij tot ereburger van Den Haag benoemd.
Aan deze tafel kon hij het programma tijdens de afscheidsreceptie goed volgen.

Diverse mensen traden op om hem in het zonnetje te zetten.
Ik ga ze ook niet allemaal noemen, dan zou ik heel lang bezig zijn en via andere media kan je een goed overzicht terugvinden.
Veel muziek werd gespeeld. Zoals op de foto boven Frits Huffnagel met onder andere de Regahs.
Een pakkende tekst: Een burgemeester met een hoger plan die dromen had, hij maakte van ons dorp een wereldstad.
Maar ook door het Residentie orkest met schitterende nummers.

Iedereen die uitgenodigd was te spreken, kreeg daarvoor één minuut.
Kort!
Maar er werd op  het horloge gekeken, of daaraan werd gehouden. Fred Zuiderwijk werd dan ook het podium “afgesleurd” toen hij langer wilde spreken. (Vanzelfsprekend was dit als grap bedoeld…).

Prachtig waren de (soms zeer) jonge violisten, die oh, oh, Den Haag speelden.
Ze gingen zelfs al spelend op de grond liggen!

Maar een kippenvel moment kreeg ik toen deze mensen van het Haags Matrozenkoor zongen.
Hoog stonden ze op het balkon, maar zuiver! En een prachtige akoestiek.

Aus Greidanus overhandigde aan burgemeester Van Aartsen het eerste boekje met allemaal foto’s en verhalen over de periode waarin hij burgemeester was. Iedereen daar aanwezig ontving later ook een exemplaar.

Bij alle verrassingen en cadeaus werd Van Aartsen even emotioneel.
De tranen liepen over zijn wangen. Gelukkig had Greidanus al tissues uitgereikt aan hem en zijn familie…
Dus de tranen werden weer snel vervangen door zijn kenmerkende lach.

Toen het programma was afgelopen, kon iedereen de hand schudden voor een laatste groet.
In de lange rij stond ook Gerard van den IJssel te wachten op zijn beurt om tijdens deze afscheidsreceptie een woord te zeggen. Hij had ook een speciaal cadeau.
Van Aartsen werd namelijk geëerd met een gouden speldje van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.

Ik wens meneer Van Aartsen en natuurlijk ook zijn vrouw alle goeds toe en hoop ze nog vaak te mogen zien in de Hofstad.

Please follow and like us: