ABN AMRO City Pier City loop
Elk jaar, al vanaf 1975, wordt het hardloop evenement de ‘City Pier City’ loop gehouden.
Over diverse afstanden kan men meedoen; van de één kilometerloop (de Ernst en Bobbie Kinderloop) voor de jongste kinderen, tot de halve Marathon die ook voor wedstrijdlopers is bestemd.
Gisteren ging de 37e ABN AMRO CPC loop weer van start.
Het is voor mij een evenement wat ik graag zie al wilde ik het dit jaar de finish eens zien van de halve marathon.
Dat betekende dus later van huis; mijn conditie redt een hele dag staan en hangen niet toe.
Ik had een accreditatie aangevraagd, maar helaas geen respons gehad op de mail.
Gelukkig was de organisatie zo vriendelijk mij deze alsnog te geven, dus mocht ik bij de finish staan; natuurlijk was ik heel blij!
Maar ook de voorbereidingen van de loop wilde ik niet missen.
Dus was ik ruimschoots op tijd van huis gegaan.
Het is een gigantisch gezicht, als je al die duizenden mensen ziet staan voor de start.
De wedstrijdlopers kleden zich nog kalm aan en knopen hun veters goed dicht.
Dan, langzamerhand loopt de spanning op; iedereen moet van de weg af, de hekken worden gesloten en de motorrijders met filmcamera’s gaan voor de lopers staan.
Klaar voor de start!
En dat startschot wordt gegeven door een kanon; ik stond tussen bomen in met de takken in mijn rug.
Een persvak was er niet voor de start, dus moest ik een plekje zien te vinden.
Laat dat nu net een mooi plekje blijken om ook dit te zien!
Natuurlijk lopen eerst de wedstrijdlopers voorbij,
waarna de duizenden andere lopers je voorbij komen.
Sommigen zetten er al direct een pittig tempo in.
Anderen deden het vanaf het begin kalm aan, wetend dat de tocht nog lang was.
Dit jaar vanzelfsprekend niet langs de Scheveningse boulevard, omdat daar nog steeds gewerkt wordt, maar wel door Scheveningen heen.
Gelukkig was het mooi weer; niet te koud, maar helaas wel wat wind waardoor recordtijden niet behaald zouden worden dit jaar.
Op een televisiecamera stond op een stuk karton ‘zwaaien’ wat velen ook deden; een leuk gezicht!
De camera ging van de ene baan naar de andere; bij de start waren er twee banen gecreëerd om de duizenden mensen toch een beetje ruimte te geven bij de aanvang.
Ondanks dat ik wist dat vele bekenden mee zouden lopen, herkende ik helaas niemand behalve (Tweede Kamerlid) Pierre Heijnen. Er liepen ook zoveel langs me!
Nadat de lopers voorbij waren gegaan werden de hekken weer geopend en ben ik naar het Malieveld gegaan.
Daar zag ik dit prachtige stel; een meisje en een jongen met een medaille verdiend met de Ernst en Bobbieloop. Trots (en terecht!) wilden ze maar al te graag poseren.
Op het Malieveld zelf waren veel faciliteiten; verkleedkamers, toiletten, EHBO, een inlichtingenstand, vakken waar je je spullen kon afgeven om te bewaren tijdens de loop en ga maar door; ik vond het goed geregeld.
Natuurlijk stonden op de tribune vele mensen om de renners aan te moedigen die binnen zouden komen, zoals dit gezin met spandoek.
Rustig aan ben ik toen naar de finish gegaan om verzekerd te zijn van een goed plekje.
Het is ongelooflijk, maar de halve marathon wordt door de winnaar binnen een uur gelopen!
Winnaar van de halve Marathon was het 21-jarige Ethiopische talent Lelisa Deisa Benti in een tijd van 59.37.
De snelste vrouw, de Keniaanse Filomena Chepchirchir stapte als 34ste over de streep.
De vreugde op haar gezicht spreekt toch boekdelen?
Als eerste Nederlander kwam Koen Raeymakers over de finish. Hij liep een tijd van 01.02:09, een persoonlijk record.
Natuurlijk werden de winnaars gehuldigd met een medaille en een bos bloemen, zowel de mannen
die na de bekeruitreiking nog even poseerden,
als de vrouwen,
die ook poseerden.
Maar eigenlijk is iedereen die over de finish komt, op wat voor manier dan ook
(zoals hierboven uitgeput op de grond)
een echte winnaar; de medaille is meer dan verdiend die iedereen kreeg.
Een beetje aandoenlijk vond ik het gezicht van de winnaar Lelisa Deisa Benti die ook een medaille in ontvangst nam. Hoe menselijk na de ontvangst van de beker.
Natuurlijk zijn er veel meer foto’s; klik hier.
Wilt u voor persoonlijk (!) gebruik er een groter en in betere kwaliteit, kunt u contact met me opnemen.
Ook Richard Mulder (klik) heeft foto’s van onder andere de route gemaakt.
