Vredeoord getroffen door brand
Kort na de heftige brand aan de Hengelolaan was er weer sprake in Escamp van een hevige brand.
Ditmaal aan de Vredeoord.
Een accu van een fatbike vloog in brand waardoor een heel portiek op straat kwam te staan.
Rechts de gerenoveerde woningen, links staan de getroffen portiekwoningen
Gelukkig lukte het de brandweer de brand te blussen.
Wie niet zef het huis kon verlaten werd met een hoogwerker op de grond gezet.
Drie gewonden moesten wegens rookinhalatie naar het ziekenhuis.
De politie heeft een plaats delict afgezet en doet onderzoek.
Het afzetlint hing eergisteren nog steeds voor het pand.
Op de linker foto is goed te zien waar de brand is ontstaan maar ook hoe ver de rook reikte.
Het hele trappenhuis is verroet.
Nog steeds mogen niet alle bewoners naar huis.
De bewoners die niet naar het ziekenhuis hoefden zijn maandagavond opgevangen door de Isn Ahi Evran Moskee die om de hoek van het Vredeoord is.
Maar nu?
Terug naar hun huis kunnen en mogen een aantal mensen zoals ik al schreef niet.
Een aantal bewoners van dit portiek kan bij familie terecht.
Een aantal slaapt in een hotel.
Een groot probleem is het trauma.
Een mevrouw die de vlammen op haar af zag komen, ziet niets anders dan de brand. Ook ‘s nachts is ze volledig van de kaart.
Als zij niet kan kalmeren, moet zij een andere plek zoeken dan het hotel dat voor haar werd geregeld.
Wie in een hotel slaapt, moet overdags weg. (Net als dak en thuislozen). Vreemd. Gelukkig is het nu mooi weer, maar wat als het gaat regenen de komende dagen?
Overigens: wie verzekerd is krijgt natuurlijk het geld voor een hotel terug, maar je moet het wel eerst voorschieten. Dat moet je maar even kunnen!
Wie niet verzekerd heeft, heeft pech….
Een geweldige steun verleent de “Stichting Escamp voor vrouwen”.
Mina van deze stichting heeft de hotelkamer van die mevrouw die de brand keer op keer herleeft voor haar verzorgd.
Deze Stichting heeft de dag na de brand ook maaltijden verzorgd voor de slachtoffers.
Nog steeds staan bij hun de hele dag door de deuren open.
Iedereen kan daar even bijtanken, een kopje koffie (of wat dan ook) drinken, praten.
Eergisteren kwam ik even langs en er was zelfs een tolk geregeld voor een mevrouw die de Nederlandse taal niet machtig was.
Een tolk om uit te vinden wat er nog geregeld moest worden en wat zij nodig had.
Mina van de Stichting Escamp voor vrouwen (hier is hun Facebookpagina) gunt zich geen seconde rust.
Haar zus Aicha die ook daar werkt moet op haar letten, dat ze af en toe de tijd neemt te eten.
Het is hun wijk, hun mensen en Mina vindt dat de mensen geholpen moeten worden.
Geweldig wat deze stichting doet!
