Lamontjoie

 

Zoals gisteren beloofd een paar foto’s van Frankrijk.

Deze foto die je hierboven ziet, is genomen vanaf de weg vlak bij het huis van mijn vader.

Vroeger was naast dit prachtige meer een camping, waar we elk jaar heen gingen; enorm genoten daar! Geweldig was het te zwemmen in dat meer naar een heel klein eilandje in het midden; als je goed kijkt zie je dat rechts achter het huis in het water liggen.

Toen het in Frankrijk verboden werd om te zwemmen in water waar het zicht kleiner was dan een meter was deze camping niet meer te exploiteren helaas.

In hete zomers is water enorm belangrijk en om het zwemdeel af te schermen van het water van het meer kost enorm veel geld, terwijl het dorp het campingterrein alleen maar voor een bepaalde termijn wil verhuren; een beheerder weet dus nooit zeker of het geld dat hij erin steekt wel rendabel zal blijken te zijn.

Maar de omgeving is gewoonweg schitterend; veel vogels, zoals zilverreigers, prachtige insecten en amfibieën.

 

 

Nog even een paar foto’s van de heenreis die ik zo bijzonder vind! Het zijn twee foto’s van bijzonnen. Een bijzon of parhelium is een natuurlijk maar niet veel voorkomend optisch verschijnsel in de aardatmosfeer dat gezien kan worden de zon door losse cirruswolken schijnt.

Het zonlicht wordt gereflecteerd en gebroken door ijskristallen en wordt gesplitst in verschillende kleuren, net zoals bij een regenboog.

 

 

 

 

De rode kleur staat altijd het dichtst bij de zon; zo kan je ook zien, aan welke kant de bijzon is genomen. Toen we onderweg waren richting Zuid Frankrijk zagen we twee bijzonnen zoals je aan de foto’s kan zien. Aan de ene kant was de lucht helblauw met een enkele wolk (eerste foto) en aan de andere kant zwaarder bewolkt. Bijzonder te zien!

 

 

 

Het dorp waarin mijn vader woont, Lamontjoie (Departement Lot-et-Garonne en erg klein; het heeft nu bijna 600 inwoners), is enorm oud en gebouwd bovenop een berg. Hoe oud het precies is weet ik niet, maar na wat Googelen denk ik dat het in de 12^e of 13^e eeuw ontstond. Het heeft een aantal prachtige bezienswaardigheden, zoals de Bastide.

Hierboven zie je volgens mij een stuk van de oude stadsmuur; volkomen verweerd kalksteen dat volledig begroeid is.

 

 

Een tweede bezienswaardigheid waar ik enorm van geniet is de 18^e eeuwse wasgelegenheid, waar de bewoners elkaar vroeger ontmoetten en hun was deden. Deze werd tot in 1972 gebruikt!

Een aantal jaar geleden is het gerenoveerd en originele staat teruggebracht; schitterend om te zien. De vloer is authentiek; natuurlijk zijn de houten bogen nieuw. Het waswater komt vanuit een oude ondergrondse bron en stroomt door het dorp langs de weg weg.

Op meerdere plaatsen in het dorp zijn plaatsen waar het water uit deze bron omhoogkomt; het meer bestaat ook uit dat bronwater.

Als het erg heet is, is het werkelijk verkoelend daar te zitten en het water door je handen te laten stromen. Ook padden en kikkers vinden het water verrukkelijk…

 

 

Veel huizen en stallen in Frankrijk worden op een gegeven moment één met de natuur; zoals ook hier; prachtig te zien hoe ruines elk jaar verder worden opgenomen in het landschap. Maar ook hoe de dieren er gebruik van maken, zoals deze hagedis die zich kwam opwarmen tegen een oude muur.

 

 

De temperatuur was zo heerlijk (een graad of 16) dat zelfs een dagpauwoog zich opwarmde op een steen.

Helaas zat hij heel laag en was er een diepe greppel tussen deze vlinder en mij, dat de enige mogelijkheid hem te “pakken” was ver in te zoomen.

 

 

De laatste foto is van een fruitboom in bloei. Tijdens de wandeling die ik maakte kwam ik de ene na de andere fruitboom tegen. Het gezoem van de bijen was bijna oorverdovend; dan kan je toch niet even anders dan genieten…