Vandaag is het alweer precies een jaar geleden dat mijn vader overleed (het lijkt zo veel korter…).
Ik moet eerlijk bekennen, dat ik echt vaak ongenietbaar was/ben de laatste dagen.
Met alle energie probeer ik dit in elk geval voor de kinderen verborgen te houden, maar van binnen valt het me enorm zwaar.
Ik weet, leven en dood horen bij de cirkel van het leven.
Mijn vader “hoorde tot de herfst” (en ook in de herfst kan het vriezen). De lente is nu op komst, zoals ook deze zwanen laten zien in De Uithof.
Nog even en alles zal weer bloeien van leven; ik snak ernaar!