Op 31 maart 1945 werden een aantal gevangenen uit Scheveningen en een paar voorbijgangers, waaronder een jongetje van 11 (het zoontje van de melkboer van de Hoefkade), opgepakt en gefusilleerd als vergeldingsactie tegen een aanslag op een Duitse officier.

Elk jaar, vanzelfsprekend op 4 mei, wordt ook op deze fusilladeplaats de doden herdacht door het leggen van bloemen en kransen.

Ik vond het een indrukwekkende gebeurtenis; en eerlijk gezegd was het drukker dan ik had verwacht. Zelfs mijn kinderen waren onder de indruk…. 

Ook wethouder Bert van Alphen (Groen Links) was  aanwezig en legde een krans bij het monument.

Frodo schreef over de gemengde gevoelens bij deze dagen.

Ik kan me deze heel goed voorstellen; ook bij mij waren deze er lange tijd. Persoonlijk ben ik zeer tegen oorlog; dat we in de zogenaamde vredesmissies participeren, vind ik onbegrijpelijk.

Volgens mij is er sprake van een oorlog, en geen vredesmissie.

Vandaar dat voor mij de viering en herdenking heel belangrijk is, en ik mijn kinderen vertel over de oorlog, en ze leer de vrijheid te vieren.

Het is zo belangrijk in de gaten te houden, waar vrijheid begint en eindigt.

Zeker in deze tijd, waar onze vrijheid meer en meer uit angst voor terrorisme wordt beperkt. Angst is geen excuus voor inperkingen. Hoe meer een land wordt geregeerd door angst, hoe minder ruimte er is voor vrijheid. We moeten dit echt bewaken.

Ook dit is voor mij herdenken en vieren.